dīvīnitās , ātis, f. (divinus), I) die Göttlichkeit ... ... göttliche Weisheit (Ggstz. humanitas), div. Anaxagorae, Plin.: divinitatis auctores, Cic.: divinitatis cuiusdam esse (Ggstz. humanitatis cuiusdam esse), Cic. – ...
particeps , cipis, Abl. cipe (pars u. capio), Anteil habend od. nehmend an usw., ... ... belli ego particeps et socius et adiutor esse cogor, Cic.: nisi fuisset (coniurationis) auctor aut (esset) particeps, Curt.
perfugium , iī, n. (perfugio), die Zuflucht, ... ... (bildl. ) et perfugio, Cic.: illo desperatissimo perfugio uti, Cic.: nobilitatis auctoritatisque Democriti perfugio uti, Gell.: spes me tenet hunc locum consessumque vestrum... eius ...
ex-termino , āvī, ātum, āre (ex u. terminus), ... ... Apul. met. 3, 22. – b) verbannen = entfernen, auctoritatem senatus e civitate, Cic.: quaestiones physicas, Cic. – c) entstellen, ...
1. nōminātus , a, um, PAdi. m ... ... : quid nominatius Christo? Augustin. de civ. dei 16, 2 in.: nominatissimi auctores, Prisc. 6, 63: nominatissimi Graeciae auctores, Prisc. de metr. Ter. 3, 20. p. 426, 13 K ...
inventrīx , trīcis, f. (Femin. zu inventor), die ... ... inventrices Athenae, Cic.: tu (philosophia) inventrix legum fuisti, Cic.: sum tamen inventrix auctorque ego carminis huius, Ov. – ars inventrix = τοπική, Quint. 2, ...
contrārius , a, um (contra), I) gegenüber (auf der ... ... , at ego hoc ex contrario contendo, Cic.: ut reliquorum imperatorum res adversae auctoritatem minuunt, sic huius ex contrario dignitas incommodo accepto in dies augebatur, Caes.: ...
argūmentum , ī, n. (arguo), die Veranschaulichung = das, ... ... Stück, Komödie, Szene = wirkliche, auf Täuschung berechnete Begebenheit, Betrug, auctor argumenti, Liv.: nocturnum hoc fictum et compositum arg., Nachtstück (gleich darauf ...
1. beneficium (benificium), ī, n. (bene u. ... ... Beförderung, in beneficium recepti, in die Verleihung (des Bürgerrechts), Ggstz. auctores beneficii, Vell.: tabula alicuius beneficii, Cic.: cooptatio collegiorum ad populi beneficium transferebatur ...
verēcundia , ae, f. (verecundus), das Gefühl dessen, der ... ... Achtung, harum rerum commemorationem verecundia saepe impedivit utriusque nostrûm, Cic.: ut ne auctorem ponam, verecundia ipsius facit, Quint.: obstat verecundia, quo minus percenseamus, quo ...
cōn-senēsco , senuī, ere, ergreisen, vergreisen, I) ... ... verlieren, veraltern, nicht mehr aufkommen können, v. Pers., omnes illius partis auctores ac socios nullo adversario consenescere, Cic.: otio et tranquillitate rei publicae c., ...
coniūrātio , ōnis, f. (coniuro), die Zusammenschwörung, ... ... . u. Sall.: caput (capita) coniurationis, Curt. u. Liv.: auctores coniurationis, Vell.: vindex coniurationis, Cic. – c. clandestina, Liv.: c. ...
crēdibilis , e, Adi. m. Compar. (credo), ... ... m. folg. Acc. u. Infin., credibile erat neminem hoc ausum sine auctore, Plin. ep.: ita fit credibile deorum et hominum causā factum esse mundum, ...
cōnsulāris (arch. cōsulāris), e (consul), zum Konsul ... ... , animi (Mut), Liv. u. Plin. ep.: arma, Vell.: auctoritas, Cic.: candidatus, ein Bewerber um das Konsulat, Cic.: comitia, ...
compositio , ōnis, f. (compono), die Zusammenstellung, ... ... Parteien, die Aussöhnung (griech. διάλυσις), pacis, concordiae, compositionis auctor esse non destiti, Cic.: legatos ad Pompeium mittere de compositione, Caes.: de ...
assiduitās (adsiduitās), ātis, f. (assiduus), I) die ... ... consilio profectus es, id assiduitate et virtute consequere, Cic.: ipse assiduitate, consilio, auctoritate, diligentiā perfecit, ut etc., Cic. – B) v. Dingen, mit ...
lūculentus , a, um (luceo, lux), I) recht hell ... ... Plaut. – c) dem Ansehen nach, lucrum homines luculentos reddit, Plaut.: auctor (Gewährsmann), Cic. – d) dem Inhalte nach, oratio, Sall ...
dīversitās , ātis, f. (diversus), I) die Verschiedenheit ... ... in den Ansichten, die widersprechenden Ansichten od. Angaben, auctorum, Plin.: tradentium, Suet.: mira div. inter medicos, Plin.
praeceptor , ōris, m. (praecipio), I) der Vorausnehmer ... ... Nep.: pr. rhetorīcae, Suet.: eidem erant vivendi praeceptores atque dicendi, Cic.: alqm auctorem et praeceptorem omnium consiliorum totiusque vitae habere, Cic.: cui (adulescenti) in hoc ...
assentātor (adsentātor), ōris, m. (assentor), der unablässige ... ... im guten Sinne, der völlige Beipflichter, Zustimmer zu etw., non auctor, sed assentator mali, Tert. adv. Herm. 10.
Buchempfehlung
Hume hielt diesen Text für die einzig adäquate Darstellung seiner theoretischen Philosophie.
122 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro