clēricus , ī, m. (clerus), der Geistliche, Priester, Eccl.: Plur. clerici (Ggstz. laici), Cassiod. hist. eccl. 12, 4. p. 349 (a).
clēricātus , ūs, m. (clerus), der geistliche Stand, Eccl., z.B. Sidon. ep. 7, 9.
clēricālis , e (clericus), priesterlich, Eccl.
nauclēricus , a, um (ναυκληρικός), zum Schiffspatron gehörig, ornatus, Schiffsherrnkleidung, Plaut. asin. 69; mil. 1177.
conclēricus , ī, m., der Mitkleriker, Augustin. ep. 88, 6 u. 122 lemm. lulian. epit. nov. 115, 475.
lāicus , ī, m. (λαϊκός), zum Volke gehörig, gemein, panes, Vulg. 1. ... ... m., der Laie, Eccl.: Plur., laici, Ggstz. clerici, Cassiod. hist. eccl. 12, 4.
tītillo āvī, ātum, āre, kitzeln, quasi tit. ... ... ipsum maerorem, Sen.: ne vos titillet gloria, Hor.: titillata voluptas, Auson.: si clericatus te titillat desiderium, Hieron.: si forte vos vetus titillaverit consuetudo, Augustin.
probrōsitās , ātis, f. (probrosus), die Schändlichkeit, ... ... , ibid. 3, 10, 50: absol., Ps. Cypr. de singul. cleric. 39, p. 214, 29 H.: Plur. ibid. 41. p ...
lucernārium , iī, n. (lucerna), I) die Lampe, Cassiod. hist. eccl. 9, 38 extr. – II) die Zeit, wo die Lampen angezündet werden, Augustin. in Reg. Cleric.
servitiālis , e (servitium), zum Dienste gehörig, dienend, clerici, Laienbrüder, Isid. epist. 1, 15.
1. populus , ī, m. ( zu pleo, plēbēs, ... ... übtr., die Gesamtheit der christl. Laien, das Volk (Ggstz. clerici), spät. ICt. – / Archaist. popolus, Tab. Bantin. ...
2. ōrnātus , ūs, m. (orno), I) die ... ... das Kostüm, prologi, Ter.: muliebris, Cic.: militaris, Cic.: nauclericus, thalassicus, Plaut.: pulcherrimo vestitu et ornatu regali, Cic.: gladiatores eo ornatu ...
prō-moveo , mōvī, mōtum, ēre, vor-, vorwärts bewegen, ... ... ad u. Akk., alqm in amplissimum ordinem, Plin. ep.: alqm in clericatum, Augustin.: alqm ad praefecturam aerarii, Suet.: alqm ad amplissimas procurationes, Plin. ...