Online-Bibliothek

ef-ficio (ec-ficio), fēcī, fectum, ere (ex u ... ... ., Cic. Phil. 11, 36: u.m. bl. Konj., effice, coëamus in unum, Ov. fast. 3, 683.: effice sit, Ov. ex ...

con-iūro , āvī, ātum, āre, zusammen schwören, ... ... simul omne tumultu trepido coniurat Latium, Verg.: barbari coniurare, obsides inter se dare coeperunt, Caes. – u. (poet.) v. personif. Lebl., arena coniurans ...

ad-mitto , mīsī, missum, ere, hinzulassen, I) ... ... Gang setzen, loslassen, difficilem temperantiam postulant in eo, quod semel admissum coerceri reprimique non potest, Cic. de fin. 1, 2. – II) = ...

ex-sulto (exulto), āvī, ātum, āre (Intens. v. ... ... 16 (vgl. 12, 10, 12): v. der Rede, exsultantia coërcere, das Gezierte, Quint. 10, 4, 1. – Depon.-Nbf. ...

calēsco , caluī, ere (Inchoat. v. caleo), warm ... ... ignem et antequam calescant non habent ullum spiritum, simul autem ut fervere coeperunt, efficiunt ad ignem vehementem flatum, Vitr. 1, 6, 2: Solis aqua ...

ex-pūgno , āvī, ātum, āre, I) im Kampfe ... ... ut etc., Liv. – d) eine Vornahme durchsetzen, beharrlich ausführen, coepta, Ov. met. 9, 619. – II) bestürmen = ...

ē-mētior , ē-mēnsus sum, īrī, I) ausmessen, ... ... 1. – II) zumessen, darmessen, austeilen, duodecim frumentationes frumento privatim coëmto emensus sum, Monum. Ancyr. 3, 11. – übtr. = ...

dē-spēro , āvī, ātum, āre, keine Hoffnung haben, ... ... Augustin. conf. 5, 13. – absol., non desperemus, Quint.: subdiffidere coepi; postea vero desperavi, Cic. – insbes., an eines ...

audītio , ōnis, f. (audio), das Hören, ... ... . – 2) passiv = das Hörensagen, hoc solum auditione expetere coepit, cum id ipse non vidisset? Cic.: si accepissent famā et auditione esse ...

ex-clāmo , āvī, ātum, āre, I) intr. aus ... ... poet., v. Lebl., exclamat ignis, knistert laut, Stat.: femur exclamare coëgit, laut zu knacken, Iuven. – II) tr. aus voller ...

aemulor , ātus sum, ārī (aemulus), sich bestreben, ... ... philosophiae et placita philosophorum, sectam eorum, Tac. – β) m. Dat., Coel. Antip. fr. bei Fest. p. 352 (6), 12. Quint ...

... aequor, Verg.: a media caelum regione dehiscere coepit, Verg.: trisulcae fores dehiscunt, Varro fr.: navigium dehiscens, Sen.: dehiscent ... ... . – m. Abl. (durch), oppidi turris dehiscere ingentibus rimis coepit, Liv. fr.: ubi (Caucasus) dehiscit hiulcis iugis facit portas, Solin ...

aegrōto , āre (aegrotus), krank sein (Ggstz. ... ... , Cic.: leviter, Cic.: periculose, Cic.: mortifere, Plin. ep.: graviter aegrotare coepisse, schwer krank werden, schwer erkranken, Cic.: aegr. apud alqm, in ...

dē-frico , fricuī, fricātum u. frictum, āre, ... ... .: equum, Sen.: equum et sagmarium suum, Aurel. imp. bei Vopisc.: coepit, postquam perfusus est, defricari (sich [im Bade] frottieren zu lassen), ...

2. dis-sero , seruī, sertum, ere, auseinander reihen ... ... ., quae Socrates supremo vitae die de immortalitate animorum disseruisset, Cic.: per conciliabula et coetus seditiosa de continuatione tributorum etc., aufrührerische Reden führen, Tac.: quae saepissime ...

dif-fīdo , fīsus sum, ere (dis u. fido), ... ... 978. – absol., iacet, diffidit, abiecit hastas, Cic.: valde diffidere boni coeperunt, da sank der Mut der G. gewaltig, Cic.

ē-nūntio , āvī, ātum, āre, I) mitteilen, berichten ... ... satis habuit, quā noctis horā egressurus hostis foret, Liv.- scheinbar absol., orare coepit, ne enuntiaret, Nep.: iureiurando, ne quis enuntiaret, inter se sanxerunt, Caes ...

dē-doceo , ēre, jmd. etwas verlernen od ... ... dedocere, Cic.: cum aut docendus is (iudex) est aut dedocendus, Cic.: ut coërcendi magis quam dedocendi esse videantur, Cic. – m. dopp. Acc., ...

exodium , iī, n. (εξόδιον ... ... Varro sat. Men. 174: principio exitus dignus exodiumque sequatur, Lucil. 1265: quod coeperas modo in via, narra, ut ad exodium ducas, Varro sat. Men. ...

cȳaneus , a, um (κυάνεος), I) adi., meerblau, dunkelblau, cyaneo colore avis ... ... cautes, Lucan.: rupes, montes, Val. Flacc. – / Über die Form coeaneus s. Haupt opusc. 3, 475.