coeles , litis, s. caeles.
coelebs , s. caelebs.
co-ēlēctus , a, um (con u. eligo), zugleich mit erwählt, Vulg. 1. Petr. 5, 13.
coelestis , e, s. caelestis.
Coelē Syria , ae, f. (Κοίλη ... ... (Abl.) u. 7 (Akk. Coelen Syriam); Genet. umgekehrt Syriae Coele(s), Corp. inscr. Lat. ... ... ; cf. ibid. 1450. 1520. 3175: Abl. in Syria Coele, Ulp. dig. 50, ...
sub-coelestis , e, s. sub-caelestis.
succoelestis , e, s. sub-caelestis.
co-elementātus , a, um (con u. elementum), aus denselben Urstoffen (Elementen) zusammengesetzt, Tert. adv. Valent. 23.
supercoelestis , e, s. super-caelestis.
caelestis (coelestis), e, Adi. m. Compar. u. Superl. (caelum, coelum), zum Himmel gehörig, himmlisch, a) zum Himmel als Weltraum gehörig, am Himmel befindlich, corpora, Cic. de sen. 77 (versch. von ...
sub-do , didī, ditum, ere, I) unten hin-, ... ... Sil. – u.v. Völkerschaften = unter einem Orte wohnend, Coeletae (populi) maiores Haemo subditi, Plin. – 2) übtr.: irae facem ...