collībertus , ī, m. (con u. libertus), der Mitfreigelassene, Plaut., Cic. u.a.
concolōrāns , antis (con u. color), gleichfarbig, Tert. de pudic. 8.
con-germānus , a, um, s. congermānitās.
concoenātio , s. concēnātio.
collactāneus , a (con u. lacteo) = ὁμογάλακτος ( ... ... – Andere Form collacteus u. conlactius , a, m., Corp. inscr. Lat. 6, 7393. Hyg. fab. 224 (wo Schmidt conlactius): f. bei Iuven. 6, 307 (wo ...
appellātīvus , a, um (1. appello), I) zur Benennung ... ... Ggstz. nomen proprium), Charis. 152, 20. Prisc. 2, 24. Ps. Ascon. in Cic. II. Verr. 1, 63. p. 178, 2 B ...
compendiōsus , a, um (compendium), I) vorteilhaft (Ggstz. ... ... , 9, 6: mortis citae c. exitus, Prud. perist. 2, 335: concepti sermonis c. verba, Apul. met. 11, 22: c. victoria, Nazar ...
con-doce-facio , fēcī, factum, ere (condoceo u. facio), zustutzen, abrichten, beluas, Cic. de nat. deor. 2, 161: elephantos, Auct. b. Afr. 27, 1: tirones gladiatores, Auct. b. Afr. 71, ...
absolūtōrius , a, um (absolvo), zur Lossprechung, Befreiung gehörig (Ggstz. damnatorius), sententiae, Sen. rhet. u. Ascon.: iudicia, ICt.: tabella, Suet. – neutr. subst., absolutorium, ī ...
cōn-frequento , āre, oft od. zahlreich besuchen, ... ... .: natale filiae, Inscr. – Viell. auch Col. 9, 13, 13 confrequentatae (vermehrt), s. Schneider not. crit.
col-locuplēto , āvī, āre (con u. locupleto), überaus bereichern, se, Ter. heaut. 258. – übtr., durch die Rede, rei honestandae et collocupletandae causā, Cornif. rhet. 2, 28.
col-labefacto , (āvī), ātum, āre (con u. labefacto), wankend machen, dem Falle nahe bringen, Ov. fast. 1, 566. – / Lucr. 1, 493 (492) liest man jetzt labefactatus.
col-lutulento , āre (con u. lutulento), wie mit Kot bewerfen, besudeln = entehren (Ggstz. honestare), alqm, Plaut. trin. 693.
con-crēbrēsco , bruī, ere, mit etw. zunehmen, cum levis alterno zephyrus concrebruit euro, Ps. Verg. cir. 25.
argūmentālis , e (argumentum), Beweise enthaltend, narratio, Ps. Ascon. Cic. div. in Caecil. 1, 2. p. 100, 13 B.
congenerātus , a, um (con u. genus), von gleichem Geschlechte = von gleicher Wurzel, verbum, Varr. LL. 10, 39.
concinerātus , a, um (con u. cinis), mit Asche bestreut, Tert. de pudic. 13.
beātificātio , ōnis, f. (beatifico), die Beglückung, Conc. Chalc. Leo M. epist. 98, 1.
cōn-ferrumino (die besten Hdschrn. auch conferumino), āre, zusammenlöten, Plin. 27, 69.
collacerātus , a, um (con u. lacero), völlig zerrissen, zerfleischt, corpus, Tac. hist. 3, 74.
Buchempfehlung
Der 1890 erschienene Roman erzählt die Geschichte der Maria Wolfsberg, deren Vater sie nötigt, einen anderen Mann als den, den sie liebt, zu heiraten. Liebe, Schuld und Wahrheit in Wien gegen Ende des 19. Jahrhunderts.
140 Seiten, 7.80 Euro