concapis , is, Abl. ī, f., die fortlaufende Verbindung, XII tabb. 6, 7 (b. Fest. 364, 26), dazu Schöll S. 105.
agaricon (-um), ī, n. (ἀγαρικόν), der Lärchenschwamm (Boletus laricis, Iacq.), Plin. 25, 103.
concāsus , ūs, m. (2. concido), das Zusammenklappen, dentium, Cael. Aur. acut. 2, 12, 85.
con-caleo , ēre, durch und durch-, ganz warm sein, Plaut. Pers. 88. – Perf. s. con-calēsco.
conchula (concula, concla), ae, f. (Demin. v. concha), die kleine Muschel, Plaut., Cels. u.a.
con-cerno , ere, mit etw. zusammensieben u. so vermischen, carni, Augustin. conf. 5, 10 extr.
concheus , a, um (concha), zur Muschel gehörig, baca, Perle, Ps. Verg. cul. 68 R.
con-capio , ere, dazunehmen, *Apic. 4, 171.
concicla , - cula , s. conchicla.
conceptio , ōnis, f. (concipio), I) das Zusammenfassen, Auffassen ... ... , Vitr.: ebenso omnium naturae rerum conceptio summa, Vitr. – 2) insbes.: a) ... ... mit u. ohne aquae, Frontin.: dah. conceptionis modus, das Fassungsmaß, Frontin. (vgl. Dederich ...
concentus , ūs, m. (concino), I) der Einklang ... ... concentus, Cic.: mirus quidam omnium quasi consensus doctrinae concentusque, Cic.: coniunctio naturae et quasi concentus atque consensus, Cic.: mentium animorumque concentus conspiratusque, Gell.: nunc age, quid ...
... p. 282, 27 B.: qui iambus nec concatenatus esse potest cum consequente, Prisc. de metr. Ter. § 25: conexae igitur sibi sunt concatenataeque virtutes, Ambros. in Luc. 5. § 63: cum ita cohaerentia, conexa, concatenata sint, ut etc., da sie in solcher ...
concessio , ōnis, f. (concedo), I) das Herzugehen, Apul. met. 9, 2 ... ... fr.: mit obj. Genet., agrorum, Cic. u. Tac.: concessiones praemiorum, Planc. in Cic. ep. – mit folg. ...
2. conceptus , ūs, m. (concipio), I) das Zusammenfassen, -sammeln, novenorum conceptu dierum, Plin. 3, 53. – konkret, der Behälter, die Grube, wo das Wasser sich sammelt, der Wasserfang, aquarum inertium conceptus vasti, Sen. nat. ...
concentio , ōnis, f. (concino), der Einklang = der gemeinschaftliche, harmonische Gesang, die harmonische Musik, die Konsonanz, die Harmonie, griech. ἁρμονία, Cic. Tim. 8. ...
concessus , ūs, m. (concedo), das Zugestehen, Einräumen, ... ... die Bewilligung, si unius numeri concessus accederet, Capit. Macr. 5, 5. – sonst im Abl., concessu illius, Cic.: c. omnium, Cic.: Caesaris c., Caes.: ...
abscōnsus , a, um, Partic. v. abscondo, w.s. – subst. absconsi, Versteckte v. Charakter (neben subdoli), Firm. math. 3, 8, 12. – neutr. subst., in absconso, im Verborgenen, Augustin ...
con-caedēs , is, f., der Verhau, Sing. (nur im Abl.), Amm. 16, 12, 15 u. 17, 10, 6: Plur., Veget. mil. 3, 22. Tac. ann. 1, 50. ...
conchicla (concicla) u. nicht zsgzg. conchicula (concicula), ae, f. (Demin. v. conchis), die Bohne mit der Schale, Schalbohne, als Speise, ...
con-camero , āvī, ātum, āre, ringsum wölben, überwölben, templum, Plin.: intervalla, Vitr.: uvae pensili concameratae nodo, am Gewölbe aufgehängt, Plin.
Buchempfehlung
Am Heiligen Abend des Jahres 820 führt eine Verschwörung am Hofe zu Konstantinopel zur Ermordung Kaiser Leos des Armeniers. Gryphius schildert in seinem dramatischen Erstling wie Michael Balbus, einst Vertrauter Leos, sich auf den Kaiserthron erhebt.
98 Seiten, 5.80 Euro