circumicio , iēcī, iectum, ere (circum u. iacio), I) ... ... – übtr., v. der Rede, dabeistehend, circumiectae orationis copia, Quint. 4, 2, 117. – II ... ... mit etw. umschließen, umgeben, sic animus extremitatem caeli rotundo ambitu circumiecit, Cic. Tim. 26 ...
... clamor, Liv.: clamor hostes circumsonat, Liv.: me luxuria undique circumsonuit, Sen. de tranqu. an. ... ... 4, 2, 45: Threïcio fere circumsonor ore, Ov.: finitimis quamvis circumsoner armis, Ov. – b) ... ... cantuque symphoniae, Liv.: Mygdonio buxus circumsonat horrida cantu, Claud.: circumsonat aequor dentibus, Manil.: talibus ...
circum-pōno , posuī, positum, ere, I) um etw ... ... um den See anlegen, Tac.: m. circum, tres fasciculos veratri circumponito circum radicem, Varro: Partiz. subst., circumposita, ōrum, n., die Umgegend, Liv. ...
circum-tego , tēctum, ere, ringsum bedecken, corpus ... ... cella circumtectus tegetibus, Naev. com. 101: arca testamenti circumtecta ex omni parte auro, Vulg. Hebr. 9, 4: Martinus nigro et pendulo pallio circumtectus, Sulp. Sev. dial. 1 (2), 3 ...
circumcīdo , cīdī, cīsum, ere (circum u. caedo; dh. ohne Umlaut circumcaedo, Paul. ex Fest. 20, 3), rings umschneiden, -abschneiden, -beschneiden, I) eig.: ars agricolarum, quae circumcidat, amputet etc., Cic.: ...
circum-ligo , āvī, ātum, āre, I) alqd alci ... ... iudic. 16, 13: corona tua circumligata sit tibi, Vulg. Ezech. 24, 17. – II) alqd ... ... stirpem salice, Cato: ferrum stuppā, Liv.: fasciis ventrem strictissime, Gell.: circumligatum esse angui (v. einer Pers.), ...
circum-volo , āvī, ātum, āre, etw. umfliegen, I) ... ... plausis alis, Ov.: c. alqm atris alis, vom Tode, Hor.: nave circumvolatā, Plin. – II) übtr., etwas umfliegen = um ...
circum-sīdo , sēdi, sessum, ere, (feindlich) einen ... ... , umzingeln, in Belagerungszustand setzen, oppidum, Sall.: cum circumsessuri Capuam viderentur, Liv.: Plistiam, socios Romanorum, Liv.: regem urbemque, ... ... übtr., a lacrimis omnium circumsessus, bestürmt, Cic. Cat. 4, 3: u. so ...
circum-rōdo , rōsi, ere, ringsum benagen, escam ... ... – übtr., dudum enim circumrodo, quod devorandum est, ich kaue schon lange an dem herum, ... ... überwinden muß, Cic. ad Att. 4, 5 in.: qui dente Theonino cum circumroditur, vom Zahn des Theon benagt (= von Theon geschmäht) wird, ...
circum-erro , āre, herumirren, a) m. ... ... Acc. temp., tempora, quae Saturnus sublimior XXX spatiis annorum circumerrat, Apul. de mundo 29. – c) absol., Sil. 13, 604: Partiz. subst. circumerrantes, Oros. 1, 10 ...
accumulātē , Adv. m. Superl. (accumulo), gehäuft = überreichlich, omnia prolixe accumulateque polliceri, Apul. met. 10, 27: munus hoc accumulatissime tuae largiamur voluntati, Cornif. rhet. 1, 27.
arrhenicum (arrenicum), ī, n. (ἀῤῥενικόν), Operment, ein Arsenikerz, rein lat. auripigmentum, Plin. 6, 98; 28, 214: 30, 117; 34, 178. – Spät. Nbf. ...
circum-vādo , vāsi, ere, ringsum anfallen, umringen, ... ... noctu, von Hunden, Plin.: circumvaditur civitas a quibusdam, Amm. – II) übtr., überfallen, terror circumvadit alqm, Liv. 9, 40, 13; 34, 21, 5 ...
circum-lavo , āre u. ere, rings umwaschen, ... ... ringsum bespülen, Aegyptus, quam Nilus circumlavat, Hyg. fab. 276: dubium, an insula sit, quod euri atque Africi superiactis fluctibus circumlavitur, Sall. hist. fr. 2, 83 (81).
circum-seco , sectum, āre, I) ringsum beschneiden, radices vitium, Cato: ungulas, Col.: alqd serrā, ein rundes Loch in etwas sägen, Cic. – II) insbes., c. alqm, jmd. beschneiden (wie die ...
circumfīgo , fīxum, ere, ringsum einschlagen, -anschlagen, columellam cuneis, Cato r. r. 20, 1: Christo duos scelestos, zu beiden Seiten ans Kreuz schlagen, Tert. adv. Marc. 4, 42: arbores, rings befestigen, Schol. Bern. ...
circum-tono , tonuī, āre, umdonnern, poet. = geräuschvoll umgeben, umrauschen, hunc circumtonuit gaudens Bellona cruentis, umdonnert u. betäubt die B., Hor. sat. 2, 3, 223: aulam strepitu, Sil.: montem undā, Claud.
circum-dolo , (āvī), ātum, āre, rings behauen, latera ... ... Plin. 16, 133: im Bilde, qui tamquam bonus animi faber vitia nostra circumdolat, Ambros. in Luc. 3, 2 extr.
circum-colo , ere, rings um einen Ort wohnen, ... ... 10: Boeben paludem, Liv. 31, 41, 4. – Partiz. subst., circumcolentēs, ium, m., die Umwohner, ICt.
cumminōsus (gumminosus), a, um (cummi), gummireich, bdellium, Plin. 12, 36: umor, Plin. 16, 181: folia, Plin. 22, 24 (wo überall früher falsch gummosus).
Buchempfehlung
Der junge Naturforscher Heinrich stößt beim Sammeln von Steinen und Pflanzen auf eine verlassene Burg, die in der Gegend als Narrenburg bekannt ist, weil das zuletzt dort ansässige Geschlecht derer von Scharnast sich im Zank getrennt und die Burg aufgegeben hat. Heinrich verliebt sich in Anna, die Tochter seines Wirtes und findet Gefallen an der Gegend.
82 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Nach den erfolgreichen beiden ersten Bänden hat Michael Holzinger sieben weitere Meistererzählungen der Romantik zu einen dritten Band zusammengefasst.
456 Seiten, 16.80 Euro