dē-clāro , āvī, ātum, āre = ἀποφαίνω, deutlich an ... ... declarant, Cic. – γ) mit folg. indir. Fragesatz: quae (consuetudo cotidianae vitae) cuiusque ingenium ut sit declarat maxime, Ter.: totum id, quod quaerimus ...
armiger , gera, gerum (arma u. gero), I) ... ... . 13. – b) armigera, ae, f., die Waffenträgerin (Dianae). Ov. met. 3, 165; 5, 619. – übtr., Iovis ...
cultrīx , trīcis, f. (Femin. zu cultor), die ... ... montium (der Berggötter), Lact. de mort. pers. 11, 1: magnae Dianae, Vulg. act. apost. 19, 35: idolorum, Augustin. serm. 121, ...
cōnsecro , āvī, ātum, āre (con u. sacer), ... ... Suet. – mit Dat. ( wem?), aedem tonanti Iovi, Suet.: Dianae templum, Mela: delubra Menti et Virtuti et Fidei, Cic.: sedem deo, ...
sub-moveo (summoveo), mōvī, mōtum, ēre, wegschaffen, entfernen ... ... vastius terrae, in weitem Umfange voneinander getrennte, Mela: in summoto loco partis meridianae murorum, auf einem etw. vorspringenden Punkte, Amm.: Isthmos Aegaeum mare ab ...
prohibeo , uī, itum, ēre (pro u. habeo), ... ... minus u. Konj., se quaestorem vi prohibitum esse, quo minus e fano Dianae servum suum abduceret, Cic.: hiemem credo prohibuisse, quo minus de te certum ...
magister , trī, m. (Stamm mag-, wov. auch ... ... cepit ad eam rem improbum, Ter.: qui dux isti quondam et magister ad despoliandum Dianae templum fuit, Cic.: saepe in magistrum scelera redierunt sua, Sen. poët. ...
ex-īstimo (ex-aestumo, ex-īstumo), āvī, ātum ... ... Brut. 92), 1) im allg.: α) m. Acc.: ex. cotidianae vitae consuetudinem, Ter. heaut. 282 sq. – β) m. de ...
assiduus (adsiduus), a, um (assideo), I) beständig wo ... ... cotidiano assueti, Cic.: assidua (nachdrückliche) pro fratre deprecatio, Rut. Lup.: cotidianae querimoniae et assiduus fletus sororis, Cic.: vasa aurea assiduissimi usus, Suet. Aug ...
dē-flagro , āvī, ātum, āre, I) niederbrennen, ... ... eodem die Aquilonia et Cominium deflagravere, Liv.: quā nocte natus erat (Alexander), eādem Dianae Ephesiae templum deflagraverat, Cic.: insulae, quae in monte Caelio deflagrarant, Suet.: ...
in-imīcus , a, um (in u. amicus), I) ... ... inimice senex, Hor. sat. 2, 3, 123: virgini Pleuron inimica divae (Dianae), Sen. Troad. 837 (831). – / Genet. Plur. inimicûm, ...
piāculum , ī, n. (pio), I) jedes Mittel, die ... ... (darbringen lassen), Cic.: piaculum hostiam caedi, Liv.: sacra piaculaque apud lucum Dianae per pontifices dare, Tac.: übtr., ut luendis periculis publicis piacula simus, ...
Facelīna , ae, f., ein Beiname der Diana (von φάκελος ... ... 116), wovon Facelīnus , a, um, facelinisch, sedes Facelina Dianae, Sil. 14, 260 (al. sedes Facelina divae, i.e. Dianae).
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... . Max.: hominem ante pedes Q. Manilii, Cic.: bovem in Aventino ante aram Dianae, Val. Max.: in litore taurum ante aras, Verg.: circum bovem alias ...
reliquiae , ārum, f. (reliquus), das Zurückgebliebene, Übrige von ... ... Großvater hinterlassenen Rest (des punischen Krieges), Cic. – / Sing. reliquia, converritor pridianae reliquiae, Apul. apol. 6. – bei Dichtern zur Verlängerung des e ...
dē-pecūlor , ātus sum, ārī (de und peculium; ... ... der Ehre eurer Familie (nämlich an dem von P. Scipio den Segestanern zurückgegebenen Dianae simulacrum) zum Räuber geworden ist, Cic. Verr. 4, 79. – ...
introitus , ūs, m. (introeo), der Eingang, Eintritt, ... ... – b) der Eingang, Anfang, das Vorspiel, fabulae Clodianae, defensionis, Cic.: huius operis, Plin. – II) meton., der ...
cōnsuētūdo , inis, f. (consuesco), die Beigewöhnung, I) ... ... = Herkommen des L. übh., teils = Lebensweise, Cic. (vgl. cotidianae vitae c., Ter., u. unten no. b, α): c. ...
artificium , ī, n. (artifex), I) die Beschäftigung, Tätigkeit ... ... Cic.: art. gubernatoris, Caes.: art. callidissimum (sehr sinnreiche), Cic.: simulacrum Dianae singulari opere artificioque perfectum, Cic.: haec omnia antiquo opere et summo artificio facta ...
vernāculus , a, um (verna), I) zu den Haussklaven ... ... milites, legio, Auct. b. Alex.: pecus, Colum.: vocabula, Varro LL.: cotidianae res et vernaculae, Cic.: crimen domesticum et vernaculum, d.i. vom ...
Buchempfehlung
Demea, ein orthodox Gläubiger, der Skeptiker Philo und der Deist Cleanthes diskutieren den physiko-teleologischen Gottesbeweis, also die Frage, ob aus der Existenz von Ordnung und Zweck in der Welt auf einen intelligenten Schöpfer oder Baumeister zu schließen ist.
88 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro