Online-Bibliothek

dē-cerno , crēvī, crētum, ere, entscheiden, I) etwas ... ... . de u. Abl., Servius alia decernit, de aliis consulturum se regem dicit, Liv.: si caedes facta, si de hereditate, de finibus controversia est, ...

dē-curro , currī u. (selten) cucurrī, cursum, ere ... ... 15. – m. extra u. Akk., ne extra calcem, quod dicitur, sermo decurrens (übel das Ziel hinausschießend) lecturo fastidium ferat, ad explicanda ...

artifex , ficis, c. (ars u. facio), der ... ... (kunstfertig) solum, sed plane artifex (eine vollkommene Künstlerin) ab eodem Zenone dicitur, Cic. de nat. deor. 2, 58. – m. attrib. ...

dē-fendo , fendī, fēnsum, ere (de und *fendo, ... ... a Peripateticis, a Stoicis defenduntur, Cic.: haec ipsa, quae a me defenduntur, didicit apud Philonem tam diu, Cic. – m. folg. Acc. u ...

at-tingo (ad-tingo), tigī, tāctum, ere (ad u ... ... H. zu sein glauben (= heidenfroh, heilfroh sein), Cic.: alqd extremis, ut dicitur, digitis (im Bilde = mit etw. sich nur flüchtig befassen), Cic ...

dē-clīno , āvi, ātum, āre (vgl. acclino), ... ... minas Clodii contentionesque nulla cum molestia (Ggstz. subire summa cum dignitate), Cic.: impudicitiam uxoris, Tac.: ea maxime declinans, quorum recens flagrabat invidia, Tac. – ...

vindico , āvī, ātum, āre (= vim dico, eig. Gewalt ... ... . p. 156, 9 K. – Nbf. nach der 3. Konj., vindicit, XII tabb. III, 3 Schoell ( bei Gell. 20, 1, ...

īn-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) hinein-, eingießen ... ... orationem in aures, Cic.: aliquid eiusmodi auribus eius, Amm.: ex his quae didicit aliqua magorum sensibus, Amm.: per aures nunc voce nunc pectine cantum, Sil.: ...

apertus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... v. Charakter, unverschlossen, erschlossen, offen, in qua nisi, ut dicitur, apertum pectus videas, ins (offene) Herz sehen kannst, Cic. de ...

spondeo , spopondī, spōnsum, ēre (griech. σπένδω, σπονδή,), ... ... bei Bündnissen, Verträgen, Verhandlungen, qui stulte spondet, Cato fr.: qui spopondisse me dicit? Cic.: nomina omnium, qui spoponderunt, exstant, Liv. – m. ...

ambitus , ūs, m. (ambio), das Herumgehen ... ... angusto ambitu orationis amplectar (dicta factaque clarorum victorum), Val. Max.: excitat, qui dicit spiritu ipso nec imagine et ambitu rerum, sed rebus incendit, Quint. – ...

glōrior , ātus sum, āri (gloria), sich einer ... ... durch apud m. Akk., licet enim mihi apud te gloriari, Cic.: dicitur eo tempore glorians apud suos Pompeius dixisse non recusare se etc., Caes.: apud ...

1. ap-pello (ad-pello), āvī, ātum, āre ( ... ... legatos superbius, Cic.: alqm sic, Treb. Poll.: quaestorem appellat (begrüßt) dicitque, Sall. – dah. jmd. mit Nennung des Namens anreden, ...

2. concido , cidī, ere (con u. cado), ... ... publicam concidere unius discessu, quam omnium interitu occidere malui, Cic.: cum religio, cum pudicitia, cum iudiciorum fides, cum senatus auctoritas concidisset, fore, ut etc., Cic.: ...

con-gruo , gruī, ere (con u. *gruo, ... ... corporis temperatio, cum ea congruunt inter se, e quibus constamus, sanitas, sic animi dicitur, cum eius iudicia opinionesque concordant, Cic.: necesse est initia inter se et ...

im-mineo , ēre (zu Ϝ*men-, emporragen; vgl. ... ... .: si alieno imminet, Sen.: quae (plebs) fortunis vestris imminebat, Cic.: huius mendicitas aviditate coniunctā in fortunas nostras imminebat, Cic. – b) übh. ...

co-orior , ortus sum, īrī, sich ins Dasein ... ... ubi quis malā tangit (vomicam) manu, dolores cooriuntur, Plaut.: in ea cena dicitur venenum datum; et mox coortis doloribus etc., Liv. – ε) v. ...

flāgito , āvī, ātum, āre (flagitium), etw. zudringlich ... ... auf jmds. Schamhaftigkeit machen, ancillam alienam, ICt.: iuvenem, Apul.: pudicitiam, Lact. – / Parag. Infin. Präs. Pass. flagitarier, Auct. ...

a-scīsco (ad-scīsco), ascīvī, ascītum, ere (2. ascio ... ... , receptis latronibus etc., Hirt. b. G.: plurimos cuiusque generis homines ascivisse sibi dicitur, mulieres etiam aliquot, quae etc., Sall.: asciverunt sibi illud oppidum piratae, ...

ī-gnāvus , a, um (in u. gnavus), Adi. ... ... Erztaugenichts, Erzschuft, Plaut.: si non fecero ei male aliquo pacto, me esse dicito ignavissimum, Plaut. – m. ad u. Akk., haud ignavus ...