Arethūsa , ae, f. (Ἀρέθουσ ... ... Pros. 2, 60. – b) Arethūsis , sidis, Akk. Plur. sidas, f., arethusisch, Syracusae, Ov. fast. 4, 873. – ...
1. Cōrycius , a, um (Κωρύκιος), zu der am südl. Abhange des Parnaßgebirges befindlichen, den Nymphen u. dem Pan geweihten ... ... Töchter des Plistus, Ov. met. 1, 320 (wo Akk. -idas).
Leōnidēs , ae, m. (Λεωνίδη ... ... 14, 16, 3; ep. 16, 21, 5. – III) = Leonidas no. I (w. s.), Cato origg. 4. fr. 17 ...
prae-moneo , uī, itum, ēre, vorher (im ... ... bl. Coniunctiv, ut te sortitum provinciam praemonerem, plurimum tibi credas nec cuiquam satis fidas, Plin. ep. 6, 22, 7; u. so ibid. 4 ...
palaestra , ae, f. (παλαίστ ... ... sich nicht gewissermaßen die Schule zeigt, Cic.: habuit vires agrestes ille quidem atque horridas, sine nitore ac palaestra, ohne Feile und Schule, Cic.: numerus ...
trānsitio , ōnis, f. (transeo), I) das Hinübergehen ... ... .: nec ulla facta est transitio, Liv.: vocari ad transitionem ab hostibus, Liv.: Numidas ad transitionem perlicere, Liv.: alqm ad transitionem illicere, Liv.: Plur., ...
trāns-volo (trāvolo), āvī, ātum, āre, I) über ... ... vor etw. vorübereilen, -schießen, vela navium, Plin.: aridas quercus, Hor.: Nilus insulas transvolat, strömt hin an usw., Plin. ...
quārtānus , a, um (quartus), zum vierten gehörig, ... ... ., idem tempus (autumnus) quosdam longissimis (morbis) implicat, maximeque quartanis, Cels.: Icatidas medicus quartanas finiri coitu spopondit, Plin.: qui remedia quartanis tertianisque collo adnexa gestarunt ...
Ammonītae , ārum, m. (Ἀμμανιτ ... ... abiit in Ammaniten). – Dav. Ammonītis , tidis, Akk. Plur. tidas, f. (Ἀμμανιτις), die ...
Arginūsae (Arginussae), ārum, f. (Ἀργιν ... ... Stadt Mitylene auf Lesbos gegenüber, berühmt durch die Niederlage der Spartaner zur See unter Kallikratidas (i. I. 406 v. Chr.) u. die darauf folgende Verurteilung ...
māgnificus , a, um, Compar. māgnificentior , Superl. māgnificentissimus ... ... nach Fest. 154 (a), 28, u. Superl. magnificissimus, Acc. didasc. fr. b. Prisc. 3, 14. Paul. ex Fest. 151 ...
circum-lino , litum, ere, u. circumlinio , liniī, ... ... , Vulg.: papillas suas aliquā amaritudine, Augustin.: circumlitum fictile argillā, Plin.: circumlitus (Midas) auro, überzogen, Ov.: u. so circumlita saxa musco, Hor ...
Berecyntes , um, m. (Βερέκυν ... ... . u. Arnob. – b) zur Cybele gehörig, heros, Midas, der Cybele Sohn, Ov.: Attis, ihr Liebling, Pers. (Cybelëius ...
Erymanthos u. - us , ī, m. (Ερ ... ... erymanthisch, Stat. – C) Erymanthis , idos, Akk. Plur. idas, f. (Ερμανθίς), erymanthisch, ...
im-prōvidus , a, um (in u. providus), I) ... ... absol.: impr. et creduli senes, Cic.: impr. et neglegentes duces, Cic.: improvidas hominum mentes occupare, Cic. – β) m. Genet., impr. futuri ...
Thūcȳdidēs , is u. ī, m. (Θου ... ... -didēn, Plin. 7, 111: Akk. Plur., germanos se putant esse Thucydidas, Cic. or. 32. – Dav. Thūcȳdidīus , a, um, ...
Apollodōrus , ī, m. (Ἀπολλόδωρος), ein griech. Eigenname, unter dem bes ... ... Genet. Apollodoru (Ἀπολλοδόρου), Didasc. ad Ter. Hec. et Phorm.
Thermopylae , ārum, f. (Θερμοπύ ... ... den Phocäern an der schmalsten, nur acht Fuß breiten Stellte erbauten Mauer), in dem Leonidas mit seinen 300 Spartanern i.J. 480 v. Chr. den Heldentod fand, ...
calceāmentum (calciāmentum), ī, n. (calceo), die ... ... humilioribus uti, Cels.: mihi amictui est Scythicum tegmen, calceamentum solorum callum, Cic.: ›crepidas‹ et ›crepidulas‹ id genus calciamentum appellaverunt, quod Graeci κρηπιδας vocant, Gell. 13, 22 (21), 7.
Buchempfehlung
Am Hofe des kaiserlichen Brüder Caracalla und Geta dient der angesehene Jurist Papinian als Reichshofmeister. Im Streit um die Macht tötet ein Bruder den anderen und verlangt von Papinian die Rechtfertigung seines Mordes, doch dieser beugt weder das Recht noch sich selbst und stirbt schließlich den Märtyrertod.
110 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro