Online-Bibliothek

plācābilis , e (placo), I) leicht zu beruhigen, -zu ... ... 4, 28, 7: sacrificium, Lact. epit. 67, 4: te ipsum purgare ipsi coram placabilius est, es versöhnt leichter, Ter. adelph. 608: u ...

incūnābula , ōrum, n., I) die Windeln ... ... incunabula studiorum Fronto: non alienum fuit de oratoris quasi incunabulis dicere, Cic.: ab ipsis dicendi (der Redekunst) velut incunabulis, Quint.: non incunabula haec tibi, ...

grātificor , ātus sum, ārī (gratus u. facio) = ... ... τινος = von etw. gern od. freudig mitteilen, qui de eo, quod ipsis superat, aliis gratificari volunt, Cic. de fin. 5, 42. – II ...

attribūtio (adtribūtio), ōnis, f. (attribuo), I) (v. ... ... quaeritur... ex his etiam attributionibus: sacer an profanus, publicus an privatus, alienus an ipsius, de quo agitur, locus sit aut fuerit, Cic. de inv. 1, ...

terribilis , e (terreo), I) schrecklich, a) ... ... Liv. – b) v. Pers.: terribilis cunctis et invisus, Suet.: iam ipsi urbi terribilis erat, Liv.: cum Maximum terribilem fecerit ille successus, Augustin. – ...

inter-iaceo , ēre, dazwischenliegen, α) absol.: ... ... Liv.: id spatium, quod sulcis interiacet, Colum. – übtr., sed his ipsis media interiacent multa, Quint. 11, 3, 18. – γ) m. ...

frequenter , Adv. (frequens), häufig, I) = ... ... rhet.: cum in gravissimas fr. legum, semper vero malae conscientiae poenas a semet ipsis improviso rerum exitu induantur, Quint. – adhibenda frequentius etiam illa ornamenta rerum sunt ...

comminātio , ōnis, f. (comminor), die Androhung, Bedrohung ... ... 12, 2, 9: c. furoris, Vulg. Isai. 30, 30: orationis ipsius tamquam armorum est vel ad usum comminatio et quasi petitio vel etc., dem ...

fabricātor , ōris, m. (fabrico), I) der Werkmeister ... ... – II) übtr., der Ausführer, der Urheber, ipsi doli fabricator Epēos, Verg. Aen. 2, 264: dolor ac morbus leti ...

prohibitio , ōnis, f. (prohibeo), die Verhinderung, Paul. dig. 3, 3, 42 pr. – bes. ... ... et Rom. legg. coll. 15, 2. § 1: ad credendi studium prohibitionis ipsius stimulis excitatur, Arnob. 2, 5.

illūstrius , Adv. Compar. u. illūstrissimē , Adv. Superl. (illustris), lichtvoller, anschaulicher, deutlicher, numquam illustrius dicere ... ... 4: quis hostis et quid genus... Q. Claudius primo annalium purissime atque illustrissime descripsit, Gell. 9, 13, 4.

īnfantulus , ī, m. (Demin. v. infans), ein ... ... civ. dei 22, 8, 20. p. 577, 6 D. 2 : ipsis veluti infantulis doctrinae initiis erudiri, Hilar. in psalm. 108, 1.

sollicitūdo , inis, f. (sollicitus), I) die physische ... ... – abducere alqm a sollicitudine (v. der Philosophie), Cic.: sollicitudo non cum ipsis (sceleribus) abiit, Sen.: abstrahere se ab omni sollicitudine, Cic.: mihi altior ...

pro-ficīscor , fectus sum, ficīscī (Inchoat. v. proficio), ... ... , a lege, Cic.: ab hoc initio, Caes.: a philosophia profectus Xenophon scripsit historiam, Cic. – 2) herkommen, herrühren, entstehen, seinen Ursprung haben ...

adminiculum , ī, n. (ad u. *mineo, wov ... ... Werkzeug, corporis, Curt.: gubernandi, Plin.: parvi molimenti adminicula, Liv.: ipsis adminiculis prolapsis, Liv.: u. im Bilde, suis viribus sine adminiculo progredi ...

profunditās , ātis, f. (profundus), die Tiefe, ... ... 14, 13: aquarum vasta pr., Cassiod. var. 2, 21, 2: in ipsis visceribus terrae abstrusa pr., Tert. de anim. 55. – II) bildl ...

praescrīptio , ōnis, f. (praescribo), das Vorschreiben; ... ... 1) die Vorschrift, Verordnung, naturae, Cic.: rationis, Cic.: conscripsi praescriptiones terminatas (bestimmte Vorschriften), Vitr. – 2) die Vorherbestimmung ...

tempestuōsus , a, um (tempestas), stürmisch, caelum temp., ... ... . Garet): Plur. subst., qui ex tempestuosis et improbis ad confessionis ipsius gratiam venire meruerunt, Cassiod. in psalm. 148. v. 8.

contumēliōsē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... – non contumeliosius quam verius compedes eas (urbes) Graeciae appellare, Liv.: certant secum ipsi, utrum contumeliosius eum expulerint, an revocaverint honoratius, Iustin. – contumeliosissime maledicere alci ...

dēlectābilis , e, Adi. m. Compar. (delecto), ergötzlich ) = ergötzend, cibus, Lieblingsspeise, Tac.: boletus, delikater ... ... videatur, Lact. – Compar., tibia questu delectabilior, Apul.: sibi delectabiliores ludos de ipsis spectatoribus exhibentes, Augustin.