tortuōsus , a, um (tortus, ūs), I) voll Windungen ... ... ista et implicatissima nodositas, Augustin. – II) marternd, schmerzend, urina tortuosior, Harnzwang, Strangurie, Plin. 21, 173.
probrōsus , a, um (probrum), I) beschimpfend, schimpflich, ... ... natura, zu allen Arten von Lastern geneigt, Suet.: vitā probrosus, Tac.: probrosior quisque, Aur. Vict.: probrosissima mulier, Lampr.
inter-venio , vēnī, ventum, īre, dazwischen-, dazukommen, - ... ... annehmen, a) im allg.: interveniens villicus, Suet.: interveniens et quasi studiosior partis alterius, Suet.: rebus nepotis, Apul.: eam (terram matrem) rebus hominum ...
religiōsus , a, um (religio), I) gewissenhaft, mit gewissenhafter ... ... nefas, Poëta vet. bei Gell. 4, 9, 1: ecquis incultior, religiosior, desertior? Cato oratt. fr. 43: ut stultae et miserae omnes sumus ...
crīminōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Lebl.: cr. nomen, Cic.: iambi, Hor.: quo gravior aut acrior aut criminosior oratio sit, Cornif. rhet.: criminosissimus liber, Suet.: orationes in patres criminosae, ...
dēsidiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Ov.: (eos) qui in oppido sederent, quam (eos) qui rura colerent, desidiosiores putabant, Varro. – b) v. Zuständen usw., mit viel ...
ingeniōsus , a, um (ingenium), I) von guter Art, ... ... .: in alqa re, Plin. u. Mart.: quo quisque est sollertior et ingeniosior, Cic.: homo ingeniosissimus, Cic. – übtr., simulatio, Plin. pan.: ...
iniūriōsus , a, um (iniuria), I) widerrechtlich handelnd, unrechtmäßig ... ... superbus et iniuriosus (subst.), Sen.: iniuriosi in proximos, Cic.: adversus patrem iniuriosior, Sen. contr. 2, 4 (12), 5: genus hominum iniuriosissimum, Hadrian ...
frūctuōsus , a, um (fructus), reich an Früchten, ... ... et fructuosissimus, Caes.: palmites, Col.: arationes, Cic.: Falerna (vina)... tanto sunt fructuosiora, Varro: m. Dat. = für, loca soli pecori fructuosa, ...
īnsidiōsus , a, um (insidiae), hinterlistig, heimtückisch, ränkevoll, gefährlich, a) v. lebl. Subjj.: bellum, Cic ... ... condicio insidiosissima, Plin. – b) v. Pers.: amici, Cic.: quis insidiosior? Cic.: insidiosissimus princeps, Plin. pan.
fāstīdiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... befriedigend, aedilis, Plaut.: aestimator, Sen.: Antonius facilis in causis recipiendis erat, fastidiosior Crassus, sed tamen recipiebat, Cic.: ut ita fastidiosae mollesque mentes evadant, ...
com-minīscor , mentus sum, minīscī (vgl. memini, mens, ... ... erdichten, vorgeben, absol., verb. confingere et c., Cornif. rhet: ingeniosior ad comminiscendum, Cornif. rhet. – m. Acc. mendacium, ...
flāgitiōsus , a, um (flagitium), voller Schande, lasterhaft, mit ... ... Cic.: flagitiosa atque vitiosa vita, Cic.: quanto vita illorum praeclarior, tanto horum socordia flagitiosior, Sall.: quod flagitiosius est (als Parenthese), Tac.: factum flagitiosissimum, Cic ...
libīdinōsus , a, um (libido, s. Varro LL. 6 ... ... libidinosus, Nep.: varia et libidinosa domina, Sen.: nihil isto homine libidinosius, Cic.: libidinosior es quam ullus spado, Anonym. bei Quint.: homo libidinosissimus, Cic.: caper, ...
2. conversātio , ōnis, f. (conversor), das Verkehren ... ... u. Abl., u. m. inter u. Akk., c. cum viris licentiosior Sen. rhet.: c. inter servos, Quint. – absol., omnem conversationem ...
scrūpulōsus , a, um (scrupulus), voll spitzer Steinchen, schroff, ... ... disputatio, Quint.: volumina, Plin. ep.: cura, Val. Max.: lector, Apul.: scrupulosior observatio ventorum, Plin.: deorum cultus scrupulosissimus, Apul.
incendiōsus , a, um (incendium), brennend, hitzig, loci fervor inc., Cael. Aur. de morb. chron. 5, 10, ... ... 50: folia gustu remordentia et incendiosa, Ps. Apul. herb. 59: solis fervor incendiosior, Fulg. myth. 1, 15.
contemplātio , ōnis, f. (contemplor), das Hinrichten des ... ... eig. u. meton.: α) eig.: c. caeli, Cic.: c. curiosior (amiculi), Val. Max. – β) meton., das Bild, ...
contumēliōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Cic.: genus dicendi, Quint.: verba, Sen.: voces, Caes. – u. contumeliosior παρεγχείρησις, Cic.: contumeliosissimum verbum, Quint. – m. in u. ...
superstitiōsus , a, um (superstitio), I) weissagerisch, subst. ... ... , Mela: ab recenti clade superstitiosi principes, Liv. – Compar., per omnia quasi superstitiosiores vos video, Vulg. act. apost. 17, 22: Superl., saeculum superstitiosissimum, ...
Buchempfehlung
Die zentralen Themen des zwischen 1842 und 1861 entstandenen Erzählzyklus sind auf anschauliche Konstellationen zugespitze Konflikte in der idyllischen Harmonie des einfachen Landlebens. Auerbachs Dorfgeschichten sind schon bei Erscheinen ein großer Erfolg und finden zahlreiche Nachahmungen.
554 Seiten, 24.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro