Arcades , um, m. (Ἀρκάδες ... ... iuvenis, ein Einfaltspinsel, Iuven. 7, 160; vgl. Arcadicum ac Midinum sapere, nach Pinsel- u. Eselsart, Mart. Cap. 6. § 577. ...
1. a-spergo (ad-spergo), spersī, spersum, ere (ad ... ... .: notam alci, ICt. – b) hinstreuen, glandem bubus, Plin.: sapores huc, Verg.: übtr., hinzufügen, bes. etw. Weniges, ...
com-puto , āvī, ātum, āre, zusammenrechnen, ausrechnen, berechnen ... ... populorumque summam gloriam c., Lact.: m. pro u. Abl., hominum sapientiam pro summa stultitia, Lact.: ea pro ludicris, Arnob. – im Passiv ...
dūritia , ae, f. (durus), die Härte, ... ... 137. – γ) die Unverschämtheit, oris, Sen. de const. sap. 17, 3. – 2) die Härte, Strenge = ...
an-necto (ad-necto), nexuī, nexum, ere, an ... ... e) redend, schreibend hinzufügen, adice Celtibericam fidem, iunge animosam Thraciae sapientiam, adnecte Lyciorum in luctibus abiciendis callide quaesitam rationem, Val. Max. 2, ...
collēga , ae, m. (con u. lēgo; also ... ... , Petr. 29, 2. – übtr., Metrodorus, qui est Epicuri collega sapientiae, Zunftgenosse, Cic. de nat. deor. 1, 113. – / ...
dē-pereo , periī, peritūrus, īre, zugrunde gehen, umkommen, ... ... : alqm impotente amore, Catull.: alqam misere, Plaut.: übtr.: dep. in sapientiam, Augustin. serm. 391, 5. – / Futur. deperiet (st ...
altilis , e (altus v. alo), I) passiv, ... ... nährend, nahrhaft, sanguis, Macr. sat. 7, 4. § 22: avem sapidiorem et altiliorem facies, si etc., Apic. 6, 232 Schuch.
colōnus , ī, m. (colo), I) der Bebauer ... ... Plaut. asin. 298. – II) = cultor, der Verehrer, aequi sapiens iustique colonus, Ps. Cypr. carm. 2 (Sodoma), 31. p. 290 ...
astūtus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... simplicis: versuti potius, obscuri, astuti, fallacis etc., Cic.: cum te pro astuto sapientem appelles, Quint. – Compar. u. Superl., fallacia astutior, Plaut. ...
ēmissio , ōnis, f. (emitto), I) das Herausschicken ... ... werden, so usw., Cic. Tusc. 2, 57: emissiones fulgurum, Vulg. sap. 5, 22. – II) das Fortlassen, 1) ...
dormīto , āvi, āre (dormio), Neigung zum Schlafe haben, ... ... dormitat Homerus, Hor.: cum Ciceroni dormitare Demosthenes videatur, Quint.: ista oscitans et dormitans sapientia Scaevolarum, schläfrige u. pomadige W., Cic.: ibi tu ad hoc diei ...
astūtia , ae, f. (astutus), die List, Hinterlist ... ... fr. 229 R.: quae tamen ego omnia non astutiā quādam, sed aliquā potius sapientiā secutus sum, Cic.: nunc opus est tuā mihi ad hanc rem expromptā memoriā ...
dis-paro , āvī, ātum, āre, auseinander paaren, ... ... ī, n., der kontradiktorische Satz, geradezu verneinende Gegensatz (wie sapere, non sapere), Cic. de inv. 1, 42. Quint. 5, 11, 31.
ē-nūtrio , īvī, ītum, īre, aufnähren, aufsäugen, ... ... genus putre limo et algense algā, Plin. 9, 131: terrenus umor suis proprietatibus saporis in radicibus sic effusus enutriet materiam, Vitr. 8, 3, 12. – ...
1. com-pīlo , āvī, ātum, āre (com u. ... ... omnibus ornamentis compilata, Liv. – b) ausbeuten, ab ipsis capsis iurisconsultorum sapientiam, Cic. Mur. 25 (wahrsch. Glossem): Crispini scrinia, Hor. sat ...
amātrīx , īcis, f. (Femin. zu amator, s. ... ... das buhlerische A. = die Buhle aus A., Plaut. Poen. 1304: Sappho, Mart. 7, 69, 9: aquae, Mart. 7, 15, 4 ...
Astapus , ī, m. (Ἀστάπου ... ... , f., Mela 1, 9, 2 (1. § 50), od. Astusapēs , ae, m., Plin. 5, 53; od. Astasobās , ...
con-verto (vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, ... ... modo sensum ac voluntatem, sed etiam vultum atque nutum convertitur, Cic.: ceteri ad sapientiora convertere, Tac. ann. 3, 55. – omni civitate in eam curam ...
1. contingo , tigī, tāctum, ere (con u. tango ... ... constanti homini posse contingere, ut ulla intermissio fiat officii, Cic.: soli hoc contingit sapienti, ut nihil faciat invitus, Cic.: qui honos huic uni ante id tempus ...
Buchempfehlung
Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.
110 Seiten, 4.40 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro