novo , āvī, ātum, āre (novus), I) etwas ... ... , Ov.: ferner agrum cultu, erneuern, verjüngen, Ov.: agro non semel arato, sed novato et iterato, zwei- u. dreimal gepflügt, Cic. ...
tulo , tulī u. tetulī, ere, tragen, bringen, ... ... huc tetulissem pedem, Ter. Andr. 808: in hasce aedes nemo pedem tetulit, semel ut emigravimus, Plaut. most. 471: quae tuleram mecum milia decem victoriata, ...
crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... , Caes.: si diceret iuratus, crederes (verst. ei), Cic.: ubi quis semel peieraverit, ei credi postea, etiam si per plures deos iuret, non potest, ...
mitto , mīsī, missum, ere, gehen-, laufen lassen, ... ... quasi quis ad Olympiacum cum venerit campum et steterit, ut mittatur, Cornif. rhet.: semel quadrigis, semel desultore misso, einen Gang machen, Liv. 2) ...
moveo , mōvī, mōtum, ēre (vielleicht zu altindisch) mīvati, ... ... etc., ICt. C) = mutare, umwandeln, verwandeln, quorum forma semel mota est, Ov. met. 8, 729. – übtr., adeo nihil ...
damno , āvi, ātum, āre (damnum), büßen, büßen lassen ... ... hist. 4, 45. – m. Zahl - Adv. (wie oft?), semel od. bis iniuriarum damnari, Ps. Quint. decl. 331. 2 ...
1. lābor , lāpsus sum, lābī (vgl. griech. ὀ ... ... et celeritate syllabarum labi putat verba proclivius, Cic.: sunt (vitia) in lubrico incitataque semel proclivi labuntur sustinerique nullo modo possunt, Cic. – v. der Rede, ...
1. fidēs , eī, f. (fīdo), das Vertrauen ... ... Cic.: per fidem violare, Liv.: id quod mihi cum fide (vertrauensvoll) semel impositum est, Cic. – alci od. alci rei fidem, parvam fidem ...
caveo , cāvī, cautum, ēre (v. κοέω, ich ... ... sich keine Sicherstellung [gegen Strafe], keine Straflosigkeit); militibus cavendum, quod apud patres semel plebi, iterum legionibus cautum sit, ne fraudi secessio esset, Liv. 7, ...
red-eo , iī (selten īvī), itum, īre, I) ... ... – v. Gestirnen, v. Tag u. Nacht, cum ad idem, unde semel profecta sunt, cuncta astra redierint, Cic.: redit sol in sua signa, Ov ...
fugio , fūgī, fugitūrus, ere (griech. φεύγω, φυγή, ... ... fugerit invida aetas, Hor.: septimus octavo propior iam fugerit annus, Hor.: quod fugiens semel hora vexit, Hor.: mensis fugiens (v. Ende des Monats), Ov. ...
annus , ī, m. (aus *atnos, gotisch athn ... ... anno, wenn angegeben wird, wie oft etw. im Jahre geschieht, zB. semel anno, in anno, Plin.: in anno bis, Varr.: ter in anno, ...
amplē , Adv. m. Compar. u. Superl. (amplus), ... ... = saepius, wie mehr = öfter, ampl., quam semel, agi potest, ICt.: absol., ter, nec ampl., Suet. – ...
1. fēlīx , īcis (zu einer Wurzel *dhē-, fruchtbar ... ... eventu opus alcis, eine in dem Erfolge glückliche Tat jmds., Vell.: iam semel felix mendacium, mit Erfolg versuchte, erfolgreiche, Liv. – B) aktiv ...
vergo , ere (altind. varjati, wendet, dreht, angelsächsisch ... ... dubii nec ad recta fortiter nec ad prava vergentis infirmitas qualis sit, non tam semel tibi possum quam per partes ostendere, Sen. de tranqu. anim. 1, ...
... = zweibrachen, wenden, agrum non semel arare, sed iterare, Cic.: quod iam proscissum est, iterare, Colum.: ... ... setzen, als rhet. t. t., duplicare iterareque verba, Cic.: it. semel proposita, Quint.: it. coniunctiones saepius, Suet.: relata ad idem verbum ...
an-nuo (ad-nuo), uī, ere, zunicken, ... ... capite, Cic.: quod cum uterque nostrum annuisset, Cic. fr.: in tenendo, quod semel annuisset, tanta erat cura, ut etc., Nep.: hoc enim significasse et annuisse ...
ē-māno , āvī, ātum, āre, herausfließen, herausrinnen, ... ... Infin., multis emanabat (trat zutage) indiciis, neque fratrem Volsci, ex quo semel fuerit aeger, umquam non modo visum in publico, sed ne adsurrexisse quidem ex ...
as-suo (ad-suo), suī, sūtum, ere, annähen, ... ... 26. no. 24: Partiz. im n. pl. subst., sicut semel assuta redintegrantur, ita frequenter suta solvuntur, Ambros. de paenit. 2, 11, ...
euhān (euān), Interj. (ευαν od. ... ... 15: u. v. Bacchus selbst, Euhius Euan, Lucr. 5, 741: Semeleius Euhan, Stat. silv. 1, 2, 220: u. bl. Euhan ...
Buchempfehlung
Die Fortsetzung der Spottschrift »L'Honnête Femme Oder die Ehrliche Frau zu Plissline« widmet sich in neuen Episoden dem kleinbürgerlichen Leben der Wirtin vom »Göldenen Maulaffen«.
46 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro