interpolo , āvī, ātum, āre (interpolis), I) aufstutzen, ... ... , 16. § 193: priorem textum (litterarum), Amm. 15, 5, 12: semper aliquid demendo, mutando, interpolando, Cic. II. Verr. 1, 158.
prō-sēmino , āvī, ātum, āre, hinsäen, aussäen, ... ... proseminatae sunt quasi familiae dissentientes inter se, Cic. de or. 3, 61: semper ez aliis alia proseminat usus, Manil. 1, 90.
assuētūdo (ad-suētūdo), inis, f. (assuesco), I) die ... ... mali animum efferare, Liv.: Ggstz., Tiberio, seu naturā sive assuetudine, suspensa semper et obscura verba, Tac. ann. 1, 11. – II) insbes., ...
dī-gladior , ātus sum, ārī (dis u. gladius), ... ... alqo tot voluminibus, Cic.: inter se de alqa re, Cic.: miserrimum est digladiari semper tum faciendis tum accipiendis iniuriis, Cic.: digladientur illi, per me licet, ...
obsolēsco , lēvī, ere (obs u. oleo), nach ... ... rationem dilexit, cuius splendor omnibus his motibus obsolevit, Cic.: virtus splendet per se semper neque alienis umquam sordibus obsolescit, Cic.: cito gloria obsolescit in (gegenüber, ...
Agathyrsī , ōrum, m. (Ἀγάθυρσ ... ... , 146: u. (das »bemalt« auf die Kleider bezogen) praecincti sagis semper pictis, Avien. perieg. 447: u. (das »bemalt« auf die ...
1. dēspectus , a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (despicio), I) unbeachtet, Mela 3, 8, 5 ... ... pros. 4. p. 47 Obb.: despectissima gens servientium, Tac.: alqm pro despectissimo semper habere, Suet.
con-decoro , āvī, ātum, āre, sorgfältig zieren, -schmücken ... ... . der Tugend), Sen.: genus pinnis condecoratum, Enn. fr.: itaque suo me semper condecoret cognomine, Plaut.: disciplina condecorata et abundans eruditionibus, Vitr.
2. quaesītus , Abl. ū, m. (quaero), das ... ... , 8. § 9 ist quaesitu in den Worten ammoneor rei, quam semper quaesitu dignam putavi das 2. Supin. von quaero.
praecipuus , a, um (prae u. capio), vor ... ... ein Recht, Ov.: eo proelio praecipua equitum gloria fuit, Liv.: quos praecipuo semper honore Caesar habuit, Caes.: praecipuum praemium ferre, den besten Preis (Teil) ...
circum-fero , tulī, lātum, ferre, rings herumtragen, ... ... .: depictum orbem terrarum in membrana contionesque regum ac ducum ex Tito Livio, Suet.: semper et ubique pellem vituli marini, Suet.: pavimenta in expeditionibus, Suet.: capite uniones ...
sollicitus , a, um (sollus [= totus] u. cio), ... ... unruhiger Spannung, unruhig, beunruhigt, bekümmert, sorgenvoll, in vita omnia semper suspecta atque sollicita, Cic.: sollicitumque aliquid laetis intervenit, Ov.: soll. nox, ...
commercium , ī, n. (com u. merx), der ... ... , 5. – Plur., commercia militaria, Plin. 35, 168: in bellis semper commerciorum curam habere, Plin. 26, 19. – γ) der ...
inter-mitto , mīsī, missum, ere, I) tr.: A) ... ... Negation mit folg. quin u. Konj., numquam unum intermittit diem, quin semper veniat, Ter.: neque ullum fere diem intermittebat, quin quid in quoque esset ...
con-gredior , gressus sum, gredī, zusammenschreiten, d.i. schreitend ... ... c. cum Arunte, Aur. Vict.: quotiescumque cum eo congressus est in Italia, semper discessit superior, Nep.: ipsi inter se acrioribus proeliis per triennium congressi, Aur. ...
cōnsōlātio , ōnis, f. (consolor), die Tröstung, ... ... potest senectutem praeterita aetas nullā consolatione, Cic.: prodest haec consolatio quidem, sed nec semper nec omnibus, Cic.: respuere consolationem (v. Pers.), Cic.: sanare consolatione ...
dīstīnctio , ōnis, f. (distinguo), I) die Absonderung ... ... Cic.: quae distinctio sit inter ea, quae gignantur, et inter ea, quae sint semper eadem, Cic.: volucrum prima d. pedibus maxime constat, Plin. – insbes ...
1. concitātus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... u. übtr. v. Redner, erregt, lebhaft, schwungvoll, c. semper oratio, Quint.: Lucanus ardens et c., Quint.: Callicles adhuc concitatior, Quint. ...
explōrātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... explorato mit folg. Acc. u. Infin., deus habet exploratum fore se semper in voluptatibus, Cic.: pro explorato habebat Ambiorigem proelio non esse contenturum, Caes. ...
concitātio , ōnis, f. (concito), das Sich-in- ... ... mit Genet. animi, zB. animi c. nimia, ab omni concitatione animi semper vacare, Cic.: concitationem (zornige Aufr.) animorum frangere, Liv. – ...
Buchempfehlung
Nach dem Vorbild von Abraham von Franckenberg und Daniel Czepko schreibt Angelus Silesius seine berühmten Epigramme, die er unter dem Titel »Cherubinischer Wandersmann« zusammenfasst und 1657 veröffentlicht. Das Unsagbare, den mystischen Weg zu Gott, in Worte zu fassen, ist das Anliegen seiner antithetisch pointierten Alexandriner Dichtung. »Ich bin so groß als Gott, er ist als ich so klein. Er kann nicht über mich, ich unter ihm nicht sein.«
242 Seiten, 11.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro