vēsīca , ae, f.( aus *vensica; vgl. venter), ... ... effusione laxare, Hieron. – getrocknet u. aufgeblasen, wie bei uns, ceu spiritus oris vesicam tendere solet, Ov.: cum super caput alicuius dirupta vesica est, ...
sēmita , ae, f. (zu meo), der ... ... Enn. fr. scen. 321. – b) übtr.: arteriae, id est spiritus semitae, Plin.: lunae, Bahn, Lauf, Claud. – II) bildl ...
il-līdo , līsī, līsum, ere (in u. laedo), ... ... illisa, Tac.: fluctus se illidit in litore, Quint.: quorum faucibus in febre illiditur spiritus, die beim Fieber röcheln, Cels. – B) in etw. ...
nēquam , Adi. indecl., Compar. nēquior, Superl. nēquissimus (aus ... ... auf der Welt, Modest. (in Plin. ep.) u. Apul.: spiritus nequissimi, die bösen Geister, Lact.: servus nequissimus atque mulier nequior, ...
ex-undo , āvī, ātum, āre, I) intr. heraus ... ... , hervorwallen, Stat. u. Sill.: v. der menschlichen Seele (spiritus), Sil. – B) übtr., wie unser überströmen = ...
raptor , ōris, m. (rapio), I) der Ansichreißer ... ... Hor., Sen. rhet. u.a. – B) übtr.: r. spiritus, Val. Max. 5, 3, 2: raptores alieni honoris, Ov. met ...
Pȳthōn , ōnis, m. (Πύθων), I) ... ... regg. 21, 6 u.a. – attrib. = wahrsagerisch, spiritus pytho, Vulg. act. apost. 16, 16.
sē-iugo , ātus, āre, voneinanderscheiden, absondern, trennen, ... ... ab ordine suo seiugata, Apul. apol. 82. – mit Abl., si spiritus corpore suo semel fuerit seiugatus, Apul. met. 6, 17.
dēbrio , āvī, ātum, āre (de u. ebrio), ... ... . v. 2 cod. A (wo Riese ebriatus). – übtr., spiritus sancti gratiā debriatus, Augustin. serm. 169, 5 ed. Mai.
dē-ficio , fēcī, fectum, ere (de u. facio), ... ... ein, Cels.: deficientibus animis, indem die Besinnung ausging, Liv.: antequam ultimus spiritus deficeret, Curt. – ne vires deficiant, utique eo die cibum assumere debet ...
cōn-fero , contulī, collātum (conlātum), cōnferre, I) zusammentragen ... ... Aug. 6. – v. Lebl., si pituita eo se confert, Cels.: spiritus eodem se contulit, Sen.: c. se in angustum (v. Atomen), ...
1. concīdo , cīdī, cīsum, ere (con u. caedo ... ... = zerstückeln, nec... concidat delumbetque sententias, Cic. or. 231: spiritus nec crebro receptus concidat sententiam, Quint. – β) als philos. t ...
ob-struo , strūxī, strūctum, ere, I) entgegenbauen, - ... ... partes et obturatas esse dicebat, Cic. de fato 10: huic geminae nares et spiritus oris obstruitur, Verg. georg. 4, 301: cuius aures morbus obstruxit, Sen ...
tumidus , a, um (tumeo), I) ausgeschwollen, schwellend, ... ... Vulg. 2. Timoth. 3, 4. – β) v. Lebl.: tumidi spiritus, Tac.: animus, Aur. Vict.: tumidior honos, Aur. Vict.: cum tumidum ...
vānēsco , ere (vanus), vergehen, verschwinden, sich verflüchtigen, verdunsten ... ... carmine laesa Ceres sterilem vanescit in herbam, erstirbt zu nichtigem Halme, Ov.: spiritus ante meus tenues vanescat in auras, Ov. (u. so et hoc ...
reprimo , pressī, pressum, ere (re u. premo), ... ... conatus alcis, Cic.: fletum, Cic.: fugam, Caes.: impetus, Cic.: regios spiritus (den despotischen Übermut), Nep.: iracundiam, Ter.: odium suum a corpore ...
vertīgo , inis, f. (verto), das Drehen, Herumdrehen ... ... quaedam simul oculorum animique, Liv.: vert. capitis od. capitis vert., Sen.: spiritus vertiginis, Vulg.: sequitur vertigo praerupta cernentis, ein Schw., wie wenn man ...
aprīcus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... .: apricissimus dies, Col. – od. warm, sol, Apul.: Spiritus, Amm.: aprici flatus, Südwinde, Col.
rāritās , ātis, f. (rarus), I) die Lockerheit ... ... – Plur., raritates foraminum, Vitr.: per has raritates (leeren Räume) spiritus fertur, Sen. – II) übtr., die geringe Anzahl, Wenigkeit, ...
vīvidus , a, um, Adi. (vivo), I) Leben ... ... , Tac.: vivida et incorrupta eloquentia, Tac.: vividior sententia, Sen. rhet.: vividior spiritus, Val. Max.: merum vividius, feuriger, Mart.
Buchempfehlung
Beate Heinold lebt seit dem Tode ihres Mannes allein mit ihrem Sohn Hugo in einer Villa am See und versucht, ihn vor möglichen erotischen Abenteuern abzuschirmen. Indes gibt sie selbst dem Werben des jungen Fritz, einem Schulfreund von Hugo, nach und verliert sich zwischen erotischen Wunschvorstellungen, Schuld- und Schamgefühlen.
64 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro