acceptus , a, um, PAdj. m. Compar. u. ... ... deo acceptius, quam etc., Cic.: raro alias tribuni popularis oratio plebi acceptior quam tunc severissimi consulis fuit, Liv.: quae acceptissima diis essent, sacra instituere, Liv. ...
prīvātim , Adv. (privatus), ohne Beziehung zum Staate, als ... ... prurigines, Plin.: privatim, in jedem einzelnen Falle, expendere causam libertorum, Tac.: tunc privatim intellectum est, quantum eius severitas posset, Lampr. – / arch. ...
de-operio , operuī, opertum, īre, aufdecken, I) ... ... sui Satyri 2, 80. – II) Verschlossenes, erschließen, öffnen, tunc enim tellure deopertā internitent (smaragdi), Plin. 37, 65; vgl. Isid ...
ē-nōtēsco , ē-nōtuī, ere, nach außen hin bekannt ... ... sic quoque hoc disticho enotuit, Suet. Oth. 3, 2: iudicium et favor tunc statim, cum ad exercitum proficiscereris, et quidem inusitato enotuit, Plin. pan. ...
claustrum , ī, n. (claudo), der Verschluß, ... ... iam perdomitorum et quot deinde adire decreverat, Curt. 7, 6 (26), 13: tunc claustrum pelagi cepit Pharon, Lucan. 10, 509: Byzantiorum civitas, claustrum Ponticum, ...
1. cōn-spicio , spēxī, spectum, ere (con u. ... ... Passiv m. Dat. comm. statt ab m. Abl., quae mihi tunc primum, tunc est conspecta supremum, Ov. met. 12, 526. – β) m. ...
prae-moneo , uī, itum, ēre, vorher (im ... ... . Konj., benevolo animo me, ut magno opere caverem, praemonebat, Cic.: iam tunc praemonente fortunā, ut diu penitusque perdisceres quae mox praecipere deberes, Plin. pan. ...
ingemīsco (ingemēsco), gemuī, ere (Inchoat. v. ingemo), ... ... 23: homines in deos grassari non ingemiscendum est? Min. Fel. 8, 3: tunc crassos transisse dies ingemuere, Pers. 5, 61: ingemuit citro non satis esse ...
dētractio , ōnis, f. (detraho), das Wegnehmen, ... ... 6, 2, 1; 6, 2, 4; 10, 6 (Maßzusätze): tunc erit, ut ingenio et acumine de symmetriis detractiones et adiectiones fiant, Vitr. ...
1. subiectus , a, um, PAdi. (v. subicio), ... ... 166. – II) übtr.: a) unterwürfig, untergeben, untertan, tunc enim subiecti atque obnoxii vobis minus essemus, Liv.: nulli est naturae oboediens aut ...
scintillo , āvī, āre (scintilla), Funken sprühen, funkeln, flimmern ... ... . – II) bildl.: scintillavit cruentis ira genis, Sil. 9, 562: tunc Venus et calidi scintillat fervor amoris, die Liebe lodert auf, Calp. ...
recordātio , ōnis, f. (recordor), die Vergegenwärtigung ... ... . 17, 2, 1. – β) m. folg. dir. Rede: tunc subit recordatio ›quot dies quam frigidis rebus absumpsi!‹ Plin. ep. 1 ...
prōgressus , ūs, m. (progredior), das Vorwärtsschreiten, Vorschreiten ... ... progressu arcere, Cic. – c) als t. t. der Architektur: tunc ex altera parte structuris vel aggeribus expediantur progressus, durch Mauerwerk od. Dämme ...
trānsversus (trānsvorsus, trāversus), a, um, PAdi. (v. ... ... etc., Cornif. rhet.: ecce tibi e transverso Lampsacenus Strabo, qui etc., Cic.: tunc illa velut de traverso (so!) nescio unde veniens ignota, Augustin.: quod ...
procellōsus , a, um (procella), stürmisch, I) ... ... . tract. in Ioann. euang. 124, 7: u. so iam enim tunc non erit hoc saeculum vitā mortalium turbulentum et procellosum, Augustin. de civ. ...
medicāmentum , ī, n. (medicor), wie das griech. φάρμακον ... ... Cato u. Colum. – v. Verschönerungen eines Hauses, bes. vom Tünchwerk, Vopisc. Firm. 3, 2. – B) insbes.: 1) ...
*hospitus , a, um, nur in der Form hospita ... ... litora, Verg.: inter vina hospita, Val. Flacc. – m. Dat., tunc hospita Tarraco Baccho, Sil.: unda (sc. gelu concreta) hospita plaustris, ...