... um, von dem Kaiser Zeno herrührend, zenonianisch, lex, Iustin. instit. 3, 2. § 3. – Dav. Zēnōnicī , ōrum, m. (Ζηνωνικοί), die Zenoniker Schüler eines Zeno, Augustin. adv. Pelag. ...
vīvo (arch. veivo), vīxī, vīctum, ere (altind. ... ... .: ecquis vivit fortunatior? Ter.: illā sorte contentus vivat, Hor.: Theophrasti servus et Zenonis servus philosophi (als Ph.) non incelebres vixerunt, Gell. 2, 18, ...
causa (von Cicero u. nach ihm noch von Vergil u. ... ... eam causam, quia speciem habet admirabilem, Thaumante dicitur esse natus, Cic.: cur causa Zenoni non fuerit, quamobrem etc., Cic.: multae causae sunt, quam ob rem etc ...
1. aliēnus , a, um (alius), Adi. m. ... ... non alienum est (es ist nicht ungehörig, ungeeignet) rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere, Cic.: non alienum esse videtur proponere de etc., Caes.: cuius victoriae ...
acerbus , a, um, Adj. m. Compar. u. ... ... , Suet.: subst., acerbus, bitterer Tadler, Bekrittler, Hor.: acerbos e Zenonis schola exire, Sauertöpfe, Cic. – b) v. Lebl., u. ...
aemulus , a, um, es jmdm. od. (in) einer ... ... Systems, eiusdem rationis (Lehre), Cic. Tusc. 4, 6: cuius (Zenonis) inventorum aemuli Stoici nominantur, Cic. Mur. 61. – b) übtr., ...
audītor , ōris, m. (audio), I) der Hörer ... ... ) der Zuhörer eines Lehrers, der Schüler, Perseus Zenonis auditor, Cic.: clarissimus Gorgiae auditorum, Isocrates, Quint.: verb. auditor et ...
pertingo , ere (per u. tango), I) überall ... ... übtr., auf etw. sich erstrecken, ad sapientiam Zenonis, Fronto de eloqu. p. 144 N. – / In den Hdschrn. ...