morticīnus , a, um (mors), gestorben, abgestorben, I ... ... 11, 11 u.a. – II) übtr., abgestorben, caro, Sen.: clavus, Leichdorn, Plin.: urnas reorum morticinas lambere, Gräber ...
pisciculus , ī, m. (Demin. v. piscis), das ... ... commeant, Varro r. r. 3, 5, 16: adiciendus est cibo pisciculus vel caro, Cels. 4, 5 (4, 2, 4). p. 127, 11 ...
nūtrīmentum , ī, n. (nutrio) = τροφειον (Gloss.), die ... ... (ersten Jugendjahre), Suet.: digna nutrimenta, quae etc., Val. Max.: nec reddita caro nutrimenta patri, und es wurde nicht die Erziehung gelohnt dem t. V., ...
col-liquēsco , līquī, ere (con u. liquesco), ... ... addideris, in pice colliquescant et unitas fiat, Col. 12, 22, 2: cum caro in umorem crassum et spumidum inimico igni colliquescit, Apul. apol. 50 in. ...