mānsuēsco , suēvī, suētum, ere (= manui suesco), I) tr. ... ... Ps. Verg. Cir. 136: fructus feros mansuescere terram, Lucr. 5, 1366 (codd. ›terra‹). – übtr., gentes, Coripp. Iohann. 6, 484. ...
tēstāceus , a, um (testa), I) aus gebrannter Erde ... ... testacium, Pallad, 1, 9, 4 sq. u. 1, 18, 2 codd. optt.: monumentum testacium, Corp. inscr. Lat. 6, 10242. – b ...
Bastarnae u. Basternae , ārum, m., eine germanische ... ... . 18, 1. Oros. 4, 20 u. 7, 25 codd. optt. – Sing. Bastarna u. Basterna, ae, m., ...
pinguēsco , ere (pinguis), fett werden, I) eig.: pinguescit armentum, Colum., frumentum, Plin., campus sanguine, Verg.: Aegyptus non alio genere aquarum ... ... K. – Nbf. pinguīsco, Ven. Fort. carm. 5, 3, 25 codd. optt.
Masinissa , ae, m. (Μασσινισσας, gew. Μασσανάσσης), König von Numidien, Vater des Micipsa, Großvater ... ... 963;σανάσσας), Oros. 4, 20, 36 codd. RD.
im-bēcillus , a, um (vgl. baculum), schwach, ... ... . fr. 72. p. 320 M. (b. Non. 300, 33 codd.). Sen. de ira 2, 34, 1 u. 3, 28, ...
Anaxagorās , ae, Akk. am u. ān, m. ... ... , m., ein Anhänger des Anaxagoras, Not. Tir. 115, 3 (codd. Anaxagorastis). – b) Anaxagorēus , a, um, anaxagorëisch, ...
conticinium , ī, n. (conticeo), nach Varro u. Nonius der Teil der Nacht, wo alles schweigt, die Zeit ... ... conticium od. conticuum , ī, n., Censor. 24, 2 codd. Macr. sat. 1, 3, 12.
praefiscinē oder praefiscinī , Adv. (prae u. fascinum ... ... 16: praefascine dixerim, Apul. flor. 16. p. 75 H. mit codd. F Φ (Krüger u. Helm praefiscine).