nimius , a, um (nimis), das Maß überschreitend, übermäßig, ... ... diligenter, Cic.: nim. multi, Cic.: nim. felix, Cic.: leges nim. accommodatae Antiocho, Liv.: paulo nim. redundare, ein wenig zu viel, Cic.: ...
1. aliēnus , a, um (alius), Adi. m. ... ... Cels.: alienissimo sibi loco, contra opportunissimo hostibus conflixit, Nep.: exemplum temporibus suis accommodatissimum, meis alienissimum rationibus, Cic.: quod maxime huic causae est alienum, Cic. ...
admodum , Adv. (ad u. modus), bis zu dem ... ... Superlativ, adm. paucissimi, Amm. u. Augustin.: quae maxime adm. oratori accommodata est, Cornif. rhet. – ebenso adm. nihil, nihil adm. ...
concinnē , Adv. m. Compar. (concinnus), I) ... ... IV, 19. p. 22, 10 Schenkl: verbum usurpatum concinnius aut congruentius aut commodatius, Fronto de orat. p. 162, 6 N.
per-suādeo , suāsī, suāsum, ēre, eig. mit Erfolg raten ... ... , halte sich überzeugt) eum suam gratiam non repudiaturum, Caes.: dicere ad persuadendum accommodate, Cic. – hoc ipsis Siculis ita persuasum est, Cic.: si ab iis ...
ac-commodo (ad-commodo), āvī, ātum, āre, etwas ... ... , Apul.: curam pratis, Quint.: nonnullam operam his studiis, Quint.: lapis dentifriciis accommodatur, wird zu Zahnpulver verwendet, benutzt, Plin. – se od. ...
incommodo , āvī, ātum, āre (incommodus), I) intr. ... ... § 15: usum, Ulp. dig. 43, 21, 1. § 1: si incommodatur ad usum manus, Ulp. dig. 21, 1, 14. § 6.
compositio , ōnis, f. (compono), die Zusammenstellung, ... ... a) eig.: c. sacrarum aedium, Vitr.: c. rerum aptis et accommodatis locis, gehörige Aufstellung, Cic.: c. membrorum, Cic.: sonorum varia c ...
volūbiliter , Adv. (volubilis), I) eig., sich schnell ... ... et volubiliter oratio, Cic. or. 210: quippe eius modulationem poëmatum sive metrorum compositioni accommodatam rotatim et volubiliter dicebant, Diom. 477, 24.