Online-Bibliothek

circum-eo u. circu-eo , īvī u. gew ... ... , 37. – γ) jmd. hintergehen = täuschen, facinus indignum, sic circumiri! Ter.: puerum tunc arte dolosā circuit, Mart. B) ...

dē-precor , ātus sum, ārī, I) jmd. ... ... tamquam philosophum putetis scholam aliquam vobis explicaturum, Cic.: deprecor, ne me tantā iniuriā dignum iudicetis, Liv.: quamquam uxor diu, ne ab aegro divelleretur, deprecata est, ...

vinculum u. vinclum , ī, n. (vincio), ... ... quam longe videtur a carcere atque a vinculis abesse debere, qui se ipse iam dignum custodiā iudicarit? Cic.: alqm obtortā gulā de convivio in vincula atque in tenebras ...

theātrum , ī, n. (θέατρον ... ... spectata, öffentlich, Cic.: optimus quisque praeceptor frequentiā gaudet ac maiore se theatro dignum putat, Quint. – / Vulg. Akk. als masc., hunc theatrum, ...

modestus , a, um, Adi. (modus), Maß haltend, ... ... . Genet., occupationum tuarum modestior, Fronto. – m. Dat., hoc dis dignum est, ut semper mendicis modesti sint, Plaut. – poet., Hannibal... ...

īnspecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. inspicio), auf etwas hinsehen, etwas mit ansehen, ... ... inspectante et rege et populo novaculā esse discissam, Cic.: accĭdit inspectantibus nobis, quod dignum memoriā visum, Caes.

ingemīsco (ingemēsco), gemuī, ere (Inchoat. v. ingemo), ... ... 5, 10, 2. – ζ) m. folg. Relativsatz, quando aliquid dignum nostro nomine emisimus, ingemiscamus, Cic. ep.: quotiescumque me viderit, ingemiscet, Cic ...

in-decōrus , a, um, nicht geziemend, ungeziemend (Ggstz ... ... turpe, inhonestum, indecorum, pravum, Cic.: quod enim viriliter animoque magno fit, id dignum viro et decorum videtur; quod contra, id ut turpe sic indecorum, Cic.: ...

scrīptito , āvī, ātum, āre (Intens. v. scribo), ... ... , Plin. ep.: Graeci si scriptitarunt, Cic.: in deos convicia potius quam eis dignum aliquid scriptitasse, Augustin.: ea, quae scriptitantur legibus humano consilio promulgatis, Augustin.

1. coniūnctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... coniunctum utrumque magis expetendum sit quam sapere solum, neque tamen, si utrumque sit aestimatione dignum, pluris sit coniunctum, quam sapere ipsum separatim, Cic. de fin. 3, ...

coniūnctio , ōnis, f. (coniungo), die Verbindung, ... ... eorum sanxit, Nep.: spero et opto nobis coniunctionem voluptati fore, Cic.: coniunctione Caesaris dignum credi, V. mit dem C., Tac. ann. 4, 39.

congressio , ōnis, f. (congredior), das Zusammenschreiten, ... ... congressione prohibere, Cic.: nemo eum aditu, nemo congressione, nemo sermone, nemo convivio dignum iudicabat, Cic.: collocatum esse in congressione hominum atque in foro, Cic. – ...

aeternitās , ātis, f. (aeternus), die ewige Dauer, ... ... donare, Plin.: alqm aeternitati mandare, verewigen, Plin. pan.: opus aeternitate tuā dignum, deines unsterblichen Namens, Plin. ep. – b) ewige Wohlfahrt, ...

invīsitātus , a, um (in u. visito), ungesehen, ... ... .: invisitata spatia camporum, Sen.: invisitata genera alitum, Plin.: si quando quid invisitatum dignumque cognitu advectum esset, Suet.: Compar., hominum nescias invisitatius an inauditius genus, Iul ...

patrōcinium , iī, n. (= patronocinium, v. patronus), ... ... , Liv.: controversiarum patrocinia suscipere, Cic.: cuius (rei) hoc unum patrocinium est, indignum se vitā fuisse, Sen. contr. 7, 3 (18), 5. – ...

praeter-mitto , mīsī, missum, ere, I) vorbei (gehen ... ... lassen, übersehen, verba, Cic.: tantam rem neglegenter, Liv.: accĭdit, quod dignum memoriā visum non praetereundum existimavimus, Caes.: nec utique originem urbis, quae est ...