prōlixus , a, um ( zu lixa, liquor), reichlich ... ... Zeit, tempus, ICt. u. Boëth.: senectus prolixa, Apul.: homo prolixae aetatis, bejahrt, ICt. – b) v. Zuständen usw.: prolixiorem tractatum ...
2. iuventūs , ūtis, f. (iuvenis), I) die ... ... , Hirt. b. G. u. Verg.: omnis i., omnes etiam gravioris aetatis, Caes.: legendus est hic orator iuventuti, Cic.: acuent ad bonas artes iuventutem ...
īnfantia , ae, f. (infans), I) das Unvermögen ... ... Jahre ausdehnen, 1) eig. u. meton.: a) eig.: primae aetatis inf., Macr.: Remi Romulique, Tac.: eius, Quint.: ab infantia, Vulg. ...
intuitus , ūs, m. (intueor), I) das Hinblicken ... ... Maxim. 16, 2: rebellionis, Treb. Poll. trig. tyr. 6, 2: pietatis, Ulp. dig. 34, 1, 14. § 1: fidei ac devotionis, ...
com-pēnso , āvī, ātum, āre, zwei oder mehrere Dinge ... ... : laetitiam cum doloribus, Cic.: vitium vel facultate vel copiā, Cic.: damna fructu aetatis, Cic.: Catonis est dictum: ›Pedibus compensari pecuniam‹, Gehen spart Geld ( ...
mendōsus , a, um (mendum), voll Fehler, I) ... ... Fehler in der Abfassung machend, Unrichtigkeiten begehend, cur servus societatis, qui tabulas conficeret, semper in Verruci nomine certo ex loco mendosus esset, ...
retentio , ōnis, f. (retineo), I) das Zurückhalten ... ... 78. – II) die Zurückhaltung, Beibehaltung, iudicum, Ascon.: societatis, Erhaltung, Lact.: retentionem habere od. facere, das Zurückhaltungsrecht haben ...
probātus , a, um, PAdi. (v. probo), I) ... ... eo probatiorem fore, Ambros.: operum probatissimi artifices, Colum. – b) moralisch: aetatis spatio probati, Cic.: femina probatissima, Cic.: virgines probatissimae, Solin. – II ...
vīndēmio , āvī, āre (vindemia), Weinlese halten od. ... ... rubo vind. uvam, Vulg. Luc. 6, 44. – bildl., seminibus pietatis vind. utilissimum fructum, Cassiod. hist. eccl. 1, 7: im üblen ...
impietās , ātis, f. (impius), die ... ... Majestätsverbrechen, alci impietatem obicere, Plin. pan. 33, 3: alqm impietatis reum postulare, als Majestätsverbrecher belangen, Plin. ep. 7, 33, 7: Albucilla defertur impietatis in principem, Tac. ann. 6, 47.
re-tribuo , tribuī, tribūtum, ere, I) wiedergeben, ... ... II) einem das ihm Gebührende geben, zukommen lassen, alci exactae aetatis fructum, quem meruit, Cic. Rosc. com. 44. – / Plin. ...
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... den in der Iugend gelegten Grund einen festen Halt bekommen hat, Cic.: ineuntis aetatis inscitia senum constituenda et regenda prudentiā est, muß in der Klugheit der Greise ...
con-tāmino , āvī, ātum, āre (con u. *tagmino ... ... von Lebl.: collegae tui c. spiritus (Atem), Cic.: c. flos aetatis, Suet.: c. membra, Suet. – b) moralisch, personam culpā, ...
in-gredior , gressus sum, gredī (in u. gradior), ... ... a) eig.: iter, Cic.: consulatum, Quint.: ver, Lucan.: annum aetatis decimum, Quint.: u. so undevicesimum annum, Vell. – b) ...
persevēro , āvi, ātum, āre, I) intr. bei etw. ... ... amicitiarum fides perseverat, Apul. dogm. Plat. 2, 19 extr.: quod ei ius societatis perseverabat, Dict. 2, 2 extr.: prägn., v. Pers., tribuni ...
im-patiēns , entis (in u. patiens), Adi. m ... ... verhaßt) ist, mit der R. nimmer befreundet, Vell. u. Sen.: societatis, sich in kein geselliges Zusammenleben fügend, ungesellig, Tac.: obsidionis ...
... des Alters, -der Jahre, aetatis indeflexa m., Plin. pan. 4, 7. – II) übtr.: ... ... 9 (vgl. unten no. b). – von geistiger Reife, aetatis ad prudentiam, Cic.: senectutis, Cic.: videbatur illud in me, quicquid ...
1. prōcessus , ūs, m. (procedo), das Vorwärts ... ... Cod. Theod.: processu temporis, Amm. u.a., temporum, Lact.: processu aetatis, Lact. u. Firm.: cum processu temporis, Arnob.: per processum temporum ...
aliēnātio , ōnis, f. (alieno), I) die Entfremdung ... ... u.m. Genet. caus., effrenati pectoris al., Arnob. 1, 17: ebrietatis, Arnob. 5, 2. – b) das Sich-Entfremden des ...
facilitās , ātis, f. (facilis), I) passiv = die ... ... ) die Leichtigkeit im Auffassen, die leichte Auffassung, aetatis illius f., Quint.: suspectam facilitatem retractare, das leicht Hingeworfene, Quint. ...
Buchempfehlung
Nach der Niederlage gegen Frankreich rückt Kleist seine 1808 entstandene Bearbeitung des Hermann-Mythos in den Zusammenhang der damals aktuellen politischen Lage. Seine Version der Varusschlacht, die durchaus als Aufforderung zum Widerstand gegen Frankreich verstanden werden konnte, erschien erst 1821, 10 Jahre nach Kleists Tod.
112 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro