dē-deceo , decuī, ēre, verunzieren, I) eig ... ... vox (Äußerung) vel inter dentes expressa non dedecet ›Quid nunc agam? Quid facias?‹ Quint. – unpers., ut iis, quae habent, modice et ...
ineptia , ae, f. u. ineptiae , ārum, f ... ... .: hominum ineptiae ac stultitiae, Cic.: nugae ineptiaeque maximae, Plaut.: nec tu quid facias ineptiarum, Catull.: ut eos partim scelerum suorum, partim etiam ineptiarum paeniteat, Cic ...
... u. Konj., obsecro te, ut id facias, Cic.: quam ob rem te obsecro isdem precibus, quibus S.P. ... ... ut mihi subvenias, Titin. com. 32: mi vir, te obsecro, ne facias, Ter.: nunc te per amicitiam et amorem obsecro, principio ut ne ...
ex-specto (expecto), āvī, ātum, āre, nach einem Ggstde ... ... ε) m. folg. ne u. Konj.: exspecta, ne iniuriam illi facias appellando, Sen. de ben. 5, 20, 6. – ζ) non ...
adversor (arch. advorsor), ātus sum, ārī (adversus), I ... ... . wogegen? durch contra od. adversum: potius ut id facias quam advorsere contra? Plaut. Cas. 253: nolo advorsari tuam advorsum sententiam, ...
negōtior , ātus sum, ārī (negotium), Handelsgeschäfte treiben, ... ... treiben, handeln, Liv. u.a.: ut negotiari possis, aes alienum facias oportet, Sen.: homo negotians, ein Geschäftsmann, Petron. 43, 6: ...
im-precor , ātus sum, ārī (in u. precor), ... ... filias talesque coniuges, Suet.: hoc tibi pro meritis et talibus imprecor ausis, ut facias illud, quod, puto, lingua, facis. Mart. 7, 24, 8. ...
animadverto (animadvorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ( aus ... ... in pace, Cic. – mit folg. indir. Fragesatz, ut animadvertatur quidquid facias, Cic.: me obsecras amantissime, ne obliviscar vigilare et ut animadvertam quae fiant, ...
com-mone-facio , fēcī, factum, ere, mit dem Passiv ... ... . Metell. in Cic. ep. 5, 3, 2: videlicet uti nos commonefacias, quam conversa sit res publica, Ps. Sall. decl. in Cic. 2 ...