per-fringo , frēgī, frāctum, ere (per u. frango), ... ... ep.: claustra, Curt.: nucem, Plin. – an sich, suam ipse cervicem perfregit, brach sich das Genick, Tac.: naves perfregerant proras, Liv. – ...
cado , cecidī, cāsūrus, ere (altind. ... ... cado, Plaut.: et labaris oportet et arietes et cadas, Sen.: cecidit coxamque fregit, Plin. ep.: sanis pedibus suis cecidit, pedem fregit, Augustin.: fratrem suum pugno ictum a Kaesone cecidisse, Liv.: si prolapsus ...
co-eo , coiī ( selten coīvī), coitum, coīre (com ... ... potest os coire et vulnus sanescere, Cels.: cutis vulnerata non coit, Plin.: coxam fregit, quae parum apte collocata reluctante aetate male coiit, Plin. ep.: u. ...
ūsus , ūs, m. (utor), die Benutzung, ... ... Anwendung, Plin.: quia ea pecunia non posset in bellum usui esse, Liv.: fregit anulum, ne mox usui esset (gebraucht werden könnte) ad facienda pericula, ...
vēnor , ātus sum, ārī (vielleicht zu altind. veti, ... ... venando, sie nähren sich von der Jagd, Mela: venando iugulum et costam fregit, Spartian.: Partiz. subst., venantum (der Jäger) voces, Phaedr. ...
multum , Compar. plūs , Superl. plūrimum , viel, ... ... .: pl. millies audivi, Ter.: pl. mille capti, Liv.: plus quingentos colaphos infregit, Ter.: plus pars dimidia caesa est, Liv.: plus parte tertiā interfectā, ...
frago , frēgī, frāctum, ere ( gotisch brikan, ahd. ... ... vgl. die Auslgg. zu Nep. Them. 1, 3), contumelia eum non fregit, Nep.: Clodium, Cic.: animos, Iustin.: dah. frangi animo u ...
contumēlia , ae, f. (contemno), jede jmds. sittliches Gefühl, ... ... eine B. erleiden): ferre aequo animo contumeliam, Iustin.: quae contumelia eum non fregit, sed erexit, Nep. – imponere alci tantam contumeliam, Sall., u. ...