Online-Bibliothek

animus , ī, m. (griech. ἄνεμος, Wind, Hauch ... ... memor in bene meritos animus, Cic.: omnia fert aetas, animum quoque, Verg.: haberet in animo amicum solā necessitudinis gloriā usurum, den Fr. im Gedächtnis behalten, ...

multum , Compar. plūs , Superl. plūrimum , viel, ... ... plus quam se doloris capere, Caes. – Superl., plurimum posse, Cic.: ut haberet quam plurimum, so viel als möglich, Cic.: ubi plurimum (possidebat), ...

opīnio , ōnis, f. ( von opin-or), die ... ... opinione non ullā, quam de meis moribus habeat, Cic.: opinio, quam is vir haberet integritatis meae (von der Redlichkeit meiner Gesinnung hegt), Cic.: contra opinionem ...

corpus , oris, n. (altind. k p –, ... ... umschr. für den lebl. Stoff selbst, c. materiai, Lucr. – quot haberet corpora pulvis, wieviel Körner, Ov.: genitalia corpora, Elemente, Ov. ...

exitus , ūs, m. (exeo), das Herausgehen, ... ... eventus atque ex. rerum, Cic.: ex. futuri temporis, Hor.: Cottae consilium quem haberet exitum, Caes.: cum esset incertus exitus et anceps fortuna belli, Cic. – ...

tergum , ī, n. (zu griech. τέρφος, στέρφος, ... ... cum Germaniam ad laevam et in fronte, Pannoniam ad dextram, a tergo sedium suarum haberet Noricos, Vell.: ad terga collis, Liv.: so auch eines Buches, ...

dē-cerno , crēvī, crētum, ere, entscheiden, I) etwas ... ... non decretam habere, Cic. – decretum, uti supplicatio per triduum ad omnia pulvinaria haberetur, Liv.: senatus Romae decrevit, ut P. Cornelius praetor litteras Capuam ad consules ...

dē-curro , currī u. (selten) cucurrī, cursum, ere ... ... peteretur, Liv.: postremum eo decursum est, ut populus proconsuli creando in Hispaniam comitia haberet, Liv.: ideo se non illuc decurrere, quod promptum rescriptu, Tac.: decurritur ...

a-scrībo (ad-scrībo), scrīpsī, scrīptum, ere = επιγράφω, ... ... constrinxit, ne quem ascriptum (Überzähligen, Supernumerären) id est vacantivum (Dienstfreien) haberet, Lampr. Alex. Sev. 15, 3 ed. Peter (vgl. ascripticius ...

con-iūro , āvī, ātum, āre, zusammen schwören, ... ... 1. § 1. – Partic. Perf. medial, ut consul quos coniuratos haberet dimitteret, die den Fahneneid in Masse geleistet hatten, das Aufgebot in Masse, ...

similis , e (altind. samá-s, gotisch sama, ... ... Dat.: nihil hoc similist (= simili est) similius, Plaut.: si similes Icilio tribunos haberet, Liv.: quid illi simile bello fuit, Caes.: quid simile habet epistula aut ...

explōro , āvī, ātum, āre, ausspähen, I) ... ... Sall.: transfugas, Iugurtha ubi gentium aut quid agitaret, cum paucisne esset aut exercitum haberet, uti sese victus gereret, exploratum dimisit, Sall.: ut exploraret, quae ubertas ...

im-mineo , ēre (zu Ϝ*men-, emporragen; vgl. ... ... Liv.: imminet a tergo mons, Mela: ut castellum in urbe velut arcem imminentem haberet, Liv. – v. Monde, lunā imminente, bei Mondschein, Hor ...

ob-struo , strūxī, strūctum, ere, I) entgegenbauen, - ... ... , 21. – b) die Körperteile u. Sinneswerkzeuge, quod iugula concava non haberet, obstructas eas (corporis) partes et obturatas esse dicebat, Cic. de fato ...

re-curro , currī, cursum, ere, zurücklaufen, zurückrennen, zurückeilen ... ... ., sich rückwärts erstrecken auf usw., cur posteris amplior honor quam maioribus haberetur? curve non retro quoque recurreret aequitas eadem? Plin. pan. 38, 7. ...

iūdicium , iī, n. (iūdex, iūdico), I) als publiz ... ... . 2, 8: nihil mihi gravius potest evenire quam ut vestrum iudicium Albinus potius haberet quam Severus, Sever. bei Capit. Albin. 12, 6. – 2 ...

dēfōrmis , is, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... wodurch?), patriae solum def. belli malis, Liv.: ne ubique deformis militiae damnis haberetur, Iustin. – b) v. Zuständen usw., moralisch häßlich ...

com-perio , perī, pertum, īre (vgl. peritus, periculum ... ... u. compertum habere, zB. interrogatus a rege auditune an oculis comperta haberet, quae diceret, Liv.: quae se absente acta essent, se quoque famā comperta ...

optandus , a, um, PAdi. (opto), ... ... fuisse ait, ut etc., Iustin.: maxime fuit optandum Caecinae, ut controversiae nihil haberet, secundo loco ut ne cum tam improbo homine haberet, Cic.: neutr. pl. subst., virtus gloria atque alia optanda bonis ...

per-suādeo , suāsī, suāsum, ēre, eig. mit Erfolg raten ... ... ita fieri persuasissent, Gell. – si praesens sibi persuasisset, quam iustas petendi causas haberet, Suet. – hoc cum mihi non modo confirmasset, sed etiam persuasisset, Cic ...