Online-Bibliothek

pullulo , āvī, ātum, āre (pullulus), I) intr. ... ... Cypr. de cath. eccl. unit. 16 in.: quae (genera peccatorum) in ipso divitiarum sinu atque matrice quasi in naturali quodam fomite pullularint, Salv. adv. ...

2. truncus , ī, m., der Stamm ... ... u. Val. Flacc. – 2) bildl., der Stamm, ipso trunco (aegritudinis) everso, Cic. Tusc. 3, 83. – II) ...

cacūmen , minis, n. (vgl. altind. kakúd, Gipfel ... ... übtr., der Gipfel = das Höchste, das äußerste Ziel, in cacumine ipso pulchritudinis, venustatis et floris, Arnob. 6, 13: alescendi summum tangere c., ...

pos-sīdo , sēdi, sessum, ere (v. potis od ... ... eos (agros) tenere, quos armis possederint, Caes.: ut fecundissimum hoc solum vosque ipsos possiderent, Tac.: quaestores in bona eius publice possidenda missi sunt, um zu ...

quis-nam , quid-nam, Pron. interrog., wer denn? ... ... quisnam praeterea? ist denn noch sonst jemand? Cic.: num quidnam de oratore ipso restat? Cic.: num quidnam novi (sc. accīdit)? Cic. – nam ...

obstino , āvī, ātum, āre (ob u. sto), ... ... Liv. 23, 29, 7. – m. ad u. Akk., ipso Vespasiano ad obtinendas iniquitates haud perinde obstinante, auf U. bestand, Tac. ...

rādīcor , ātus sum, ārī (radix), Wurzel fassen, einwurzeln, bekleiben, v. Bäumen, Pflanzen, Colum. u. ... ... 17, 17: in caritate radicati, Vulg. Ephes. 3, 7: radicati in ipso, Vulg. Coloss. 2, 7.

incautē , Adv. (incautus), unbehutsam, unbedachtsam, unvorsichtig, sorglos ... ... custodias in muro dispositas videre, Caes.: incautius sequi, Caes. – Superl., se ipsos incautissime prodere, Augustin. de mor. Manich. extr.

incesto , āvī, āre (1. incestus), beflecken, schänden, I) im allg.: classem funere, Verg.: aras, Stat.: diem, Stat.: patriis ... ... Vestalem, Porphyr. Hor.: filiam, Tac.: socrum Faustinam, Capit.: invicem se coram ipso, Suet.

2. in-quiēs , ētis, unruhig, nox, dies, ... ... u. Tac.: moribus inquies, Tac.: nec animo tantum, verum etiam corpore ipso ad libidinem inquies et petulans, Apul. met. 2, 16. – / ...

con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... , Nep.: munditias mulieribus, viris laborem convenire, Sall.: qui nihil rectum nisi quod ipsorum moribus conveniat putabunt, Nep.: quid posterius priori non convenit? Cic.: non enim ...

con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... Clario, Plin. ep.: tabulae, quibus centum talenta dedisse Thebanos continebatur, Quint.: quando ipsos loqui deceat, quartus liber continet, Quint. – im Passiv, is liber ...

cōn-sisto , stitī, ere, sich beistellen, d.i. ... ... est et hunc miserum... aliquando tandem posse consistere, Cic.: verbo quidem me superabis ipso iudice, re autem ne consistes quidem ullo iudice, Cic.: Pisonem consulem nulla ...

con-cipio , cēpī, ceptum, ere (con u. capio), ... ... sich laden, dedecus (Schande), Cic.: vitia, Cic.: dolor a se ipso conceptus, von selbst entstandener (Ggstz. a deo immissus), Cic.: illa ...

con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... non erat causa, cur hoc tempore aliquid a te contenderem, Cic.: nihil ab ipso invito contendere, Cic. – propter magnitudinem potestatis hic magistratus a populo summā ambitione ...

cō-gnōsco , gnōvī, gnitum, ere (co und gnōsco = ... ... , 22, 1), id a Gallicis armis et insignibus, Caes.: alqm sermone ab ipso, Phaedr.: ab eiusdem motu numerorum naturam vimque, Cic.: quaedam magis ex aliorum ...

cūstōdia , ae, f. (custos), die Wache, Hut ... ... custodia, Plaut.: habere alqm in custodia, Tac., seorsus in custodia, Liv.: habere ipsos per municipia in custodiis, Sall.: haberi in liberis custodiis (v. mehreren), ...

ex-perior , pertus sum, īrī (vgl. perītus, perīculum, ... ... – γ) m. folg. ut u. Konj., equidem in me ipso saepissime experior, ut exalbescam in principiis dicendi, Cic. de or. 1, ...

inter-sum , fuī, esse, I) pers.: A) dazwischensein ... ... hodie, cuius intersit istam legem manere? Cic.: quod eos scire aut nostrā aut ipsorum interest, Cic.: suspicarer multum interesse rei familiaris tuae te quam primum venire, ...

... res (sit), cuium periculum, Cic.: hoc ipso melior est tua quam nostra condicio, quod etc., Cic.: tolerabili esse ... ... parem iuris libertatisque condicionem atque ipsi sumus recipere, Caes.: quo (otio) iam ipso frui non est condicio, seid ihr jetzt nicht mehr in der Lage ...