trigeminus (poet. u. Eccl. auch tergeminus), a, ... ... der Erde Diana, in der Unterwelt Proserpina heißt: cui tres sunt linguae tergeminumque caput, Zerberus, Tibull.: terg. honores, Ädilität, Prätur u. ...
intrō-mitto , mīsī, missum, ere, hineinlassen, I) ... ... einführen, exemplum, Gell. 1, 13, 4: verba in usum linguae Latinae, Gell. 19, 13, 3: controversiam (εἰσάγ ...
mordācitās , ātis, f. (mordax), die Wissigkeit, ... ... zu brennen, Plin. 21, 93: est (iuncus Africanus) virosae mordacitatis ad linguam, hat einen stinkenden und scharfen Geschmack, Plin. 21, 120: ne ...
subtīlitās , ātis, f. (subtilis), die Feinheit, Dünnheit ... ... die Schärfe im Ausdruck, ingens, Petron.: mentis, Plin.: linguae, Cic.: sermonis, Cic.: sententiarum, Cic.: disserendi, Cic.: remotā subtilitate disputandi ...
... Colum.: v. Lebl., ramorum, übermäßige Ausbreitung, Plin.: linguae, Scheltworte, Prop. 1, 16, 37 (vgl. no. ... ... Leichtsinn, die Unbedachtsamkeit, Plaut. cist. 672: linguae, voreilige Āußerung, Suet. Tib. 61, 6.
sacrilegus , a, um (sacra u. lego), I) ... ... Verbrechen u. Laster begeht, gottlos, verrucht, artes meretricum, Ov.: linguae, manus, Ov.: feminae, die den Orpheus zerrissen, Ov. – ...
dīversitās , ātis, f. (diversus), I) die Verschiedenheit ... ... 3, 10, 6: suppliciorum diversitates, Lampr. Comm. 14, 5: div. linguarum, Augustin. tract. in Ioann. c. 1. tract. 6. no. ...
dominātrix , trīcis, f. (Femin. zu dominator), die Beherrscherin, Gebieterin, Vulg. Ierem. 13, 18 (neben ... ... Technop. (XXVII) 5, 6. p. 134 Schenkl: dominatrix illorum est assidua lingua, Vulg. Sirach 37, 21.
exercitātio , ōnis, f. (exercito), I) die Bewegung ... ... crebrae (des Redners), Cic. – m. Genet., dicendi, Cic.: linguae, Cic.: iuris civilis, Cic.: suae artis, Augustin.: Plur., exercitationes ...
volūbilitās , ātis, f. (volubilis), die Drehbarkeit, Wälzbarkeit ... ... 15. Plin. 37, 3. – b) die schnelle Beweglichkeit, linguae, geläufige Zunge, Cic.: verborum, Schnelligkeit, Fertigkeit im Sprechen, Cic ...
per-callēsco , calluī, ere, I) intr. harthäutig werden; ... ... , im Perf. = gut verstehen, quinque et viginti gentium linguas, Gell. 17, 17, 2: leges nostras decemvirales, Gell. 20, 1 ...
māgniloquus , a, um (magnus u. loquor), I) ... ... 2. Vulg. Sophon. 3, 11: os, Ov. met. 8, 396: lingua, Vulg. psalm. 12, 4: flatus (Plur.), Stat. Theb. ...
tumultuārius , a, um (tumultus), I) in der größten ... ... Eile u. gleichs. im Sturmes drang zusammengeraffte, Gell.: tum. et inconditae exercitationes linguae, oberflächliche u. verworrene, Gell.: voces Latinas subsicivo aut tumultuario studio colere ...
familiāritās , ātis, f. (familiaris), I) der vertraute ... ... II) die Vertrautheit mit usw., factā quādam familiaritate cum ipsa lingua divinarum scripturarum, Augustin. de doctr. christ. 2, 9, 14. – ...
prōmptuārius , a, um (promo), zum Herausgeben und Aufheben dienlich ... ... bildl., rationis et orationis, Mund, Apul.: so auch pr. ornatissimum linguae tuae, Symm.: poet. synkop. Nbf., promptarium musicum, Auson. epist ...
phoenīcopterus ( später foenīcopterus), ī, Genet. Plur. ōrum ... ... . 64, 26 D. Iuven. 11, 139. Apic. 6, 234: phoenicopterorum linguae, Sen. ep. 110, 12. Suet. Vit. 13, 2 (phoenicopterûm): ...
Vorrede zur achten Auflage Seit dem Erscheinen der 7. Auflage des Ausführlichen ... ... zu übernehmen. Die epochemachendste Erscheinung auf dem Gebiete der lateinischen Lexikographie, der neue Thesaurus linguae Latinae, konnte leider nicht so, wie ich es gewünscht hätte, ausgenutzt werden, ...