discors , cordis (dis u. cor), zwieträchtig, uneinig, ... ... zu verschiedenen Zeiten eintretend, Plin.: ora sono discordia, Verg.: discordes moribus, linguis, Curt. – / Nbf. discordis , e, Pompon. com. ...
co-alēsco , coaluī, coalitum, ere (com u. alesco), ... ... ad m. Akk., multitudo coalescit in populi unius corpus, Liv.: nec exercitus linguis moribusque dissonos in hunc consensum potuisse coalescere, Tac.: disiectos ne animo quidem satis ...
concinno , āvī, ātum, āre (concinnus), I) zusammenfügen, ... ... alci turpissimam notam, den sch. Makel anhängen, Arnob.: quantum homo bilinguis concinnet mali, Phaedr. – m. dopp. Acc. (wie reddere ...
disertus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... deutlich u. bestimmt auszusprechen weiß, beredt (Ggstz. mutus et elinguis, elinguis et mutus, Tac. dial. 36. Lact. 4, 26, 8), orator ...
dis-sonus , a, um, I) unharmonisch, verworren, ... ... voces, Liv.: dissonae (ungleichartig) gentes sermone et moribus, Liv.: exercitus linguis moribusque dissoni, Tac.: adeo nihil apud Latinos dissonum ab Romana re praeter animos ...
ob-surdēsco , duī, ere, taub werden, I) ... ... Menschen, Cic. de amic. 88. Augustin. serm. 21, 6: his linguis adversus prophetas obsurduit, Augustin. serm. 41, 5: u. so obs ...