cōgnōmen , minis, n. (co und gnomen = nomen), ... ... . cognomine mit dem Beinamen in gleichem Kasus mit der Person, Pompeium cognomine Maculam, Macr.: Peregrinum illum cognomine Protea, Amm. – b) die appellative Benennung ...
cruentus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... besudelt, blutbefleckt, blutbespritzt, gladius, Cic.: vestis, Quint.: castra cr. et maculata, blutbefleckte u. mordbesudelte, Tac.: cos (durch die damit zu neuem ...
splendor , ōris, m. (splendeo), der helle Glanz, ... ... praeditus, Cic.: obtinere suae dignitatis splendorem, Cic.: eo negotio M. Catonis splendorem maculare, Cic.: cuius splendor omnis his moribus obsolevit, Cic. – e) der ...
foeditās , ātis, f. (foedus, a, um), die ... ... dies f. (Niederträchtigkeit) utrāque linguā notata, Plin. ep.: se ingenti foeditate maculavit, Vopisc. – Plur., exsecrandae foeditates, Apul. met. 8, 29 ...
discursus , ūs, m. (discurro), I) das Auseinanderlaufen ... ... -fliegen, Plin. 2, 100 (vgl. no. II, b), crispus macularum disc., Plin. 16, 66: gracilis venarum (der Adern im Erz) ...
prōgeniēs , ēī, f. (progigno), I) die Abstammung ... ... (erzeugen) prolem vitiosiorem, Hor.: ex magna progenie liberûm, Liv.: ne parricidio macularent partus suos, nepotum illi, liberûm hi progeniem, Liv.: veteres se progeniem deorum ...
cōnspicuus , a, um (conspicio), in die Augen fallend, ... ... , Frontin.: pater et patruus illustri laude c., Plin. ep.: mensa non varietate macularum conspicua, Sen.: aedes neque laxitate neque cultu conspicuae, Suet.
inveterāsco , āvi, āscere (invetero), alt werden, I) ... ... und gang und gäbe geworden) falsa atque aliena verbi significatio, Gell.: quae (macula) iam insedit ac nimis inveteravit in populi Romani nomine, Cic.: res nostrae ...