Dōnātiāni , Dōnātiānus , s. Dōnātusno. III.
Dōnātista , s. Dōnātusno. III.
nāsiterna , - nātus , s. nassiterna, nassiterna.
ciminātum , s. cumīnātus.
dēlectātio , ōnis, f. (delecto), I) die Ergötzung ... ... iucunditas delectatioque), nulla alia, Ter.: sermonis, Cic.: conviviorum, Cic.: Vibius delectationi natus, Quint.: lectio sine ulla delectatione, höchst unerquickliche, Cic.: magnam delectationem ...
... 1) im allg.: ex his totus conglutinatus est, aus diesen (Lastern) ist er ganz zusammengesetzt, Cic.: ... ... natura dissolvit, Cic.: c. rem dissolutam divulsamque, Cic. – affixus et conglutinatus, v. jmd., der einer Person immer zur Seite bleibt, Apul ...
... 27, 2: m. folg. ut u. Konj., partim interminatus est illis (befahl ihnen ernstlich), partim blando sermone persuasit, ut ... ... Rutil. Lup. 1, 7. – Partic. Perf. passiv, cibus interminatus, Hor. epod. 5, 39: poenae interminatae, Cod. ...
elephantus , ī, c. (latinisierte u. in der klass. ... ... elephas), der Elefant, I) eig. u. meton.: elephantus ornatus, Nep.: elephanto beluarum nulla prudentior, Cic.: elephantus gravida, Plaut.: elephanti barritus ...
negōtiātor , ōris, m. (negotior), I) der Geld- od ... ... jeder Handelsmann, Händler, Kaufmann, Protarchi negotiatoris filius, Iustin.: negotiatore natus, Iustin.: neg. vestiarius, frumentarius, ICt.: aerarius, Corp. inscr. Lat. ...
com-partior , īrī, etw. mit erteilen, an etw. mit teilnehmen lassen, munera decurionatus cum alqo de plano, Corp. inscr. Lat. 5, 532. col. 2. lin. 16: haec, quae impraesentiarum et quasi vobis ...
expūgnātor , ōris, m. (expugno), der Erstürmer, Überwinder ... ... urbis, Cic.: urbium, Vulg.: coloniae, Liv.: rex Demetrius expugnator (= πολιορκητής) cognominatus, Plin.: ›effractor‹, quod expugnator sit claustrorum, Isid. 10, 92: ...
potentātus , ūs, m. (potens), I) das Vermögen ... ... Oberherrschaft, Cic. de rep. 2, 14 H. (doch Müller dominatus, s. dessen adnot. crit. zu p. 310, 28). ...
suffarcino , āvi, ātum, āre (sub u. farcino), ... ... bepacken, alqm muneribus, Apul. met. 9, 29. – Partiz. suffarcinātus, a, um, vollgestopft, bepackt, eine Wulst vor sich tragend, ...
adumbrātio , ōnis, f. (adumbro), der Umriß, ... ... bloße Andeutung von etw., si non perfectio, at conatus tamen atque adumbratio, Cic. or. 103. – b) ein Scheinbild, ...
gubernātio , ōnis, f. (guberno), I) das Steuern ... ... übtr., die Regierung, Lenkung, Leitung, m. subj. Genet., senatus, Cic.: m. obj. Genet., tantarum rerum, Cic.: tui consilii, ...
inōrdināte , Adv. (inordinatus) = ἀτάκτως (Gloss.), unordentlich, der Ordnung zuwider, agere, Cels. 4, 32 (25): redire, Cels. 3, 3: ambulare, Vulg. 2. Thess. 3, 6; außerdem Ps. Cypr. sing. cler. ...
ēminentius , Adv. im Compar. (eminens), hervorragender, ... ... dei populum coalescentes, Augustin. de civ. dei 16, 11, 2. – eminentius natus, höhern Geschlechts, Sidon. epist. 1, 11, 5.
tumultuōsē , Adv. (tumultuosus), lärmend, mit Lärmen, geräuschvoll, ... ... est (res) clamoribus undique, Liv.: veniunt iterum atque tertium tumultuosius, Cato fr.: senatus tumultuose vocatus tumultuosius consulitur, Liv.: ut hominem quam tumultuosissime adoriantur, Cic.
subditīvus , a, um (subdo), I) untergelegt, substituiert, secreta, Arnob. 5, 32. – II) insbes., untergeschoben, unecht, ... ... subditivom fieri ego illum militis servom volo, Plaut.: fratrem ut subditivum apud patrem arguere conatus est, Suet.
atractylis , lidis od. lidos, Akk. lida, f. ... ... ;ρακτος) machte, wolliges Bürstenkraut (Carthamus lanatus, L.), Plin. 21, 90 u. 184.
Buchempfehlung
Das bahnbrechende Stück für das naturalistische Drama soll den Zuschauer »in ein Stück Leben wie durch ein Fenster« blicken lassen. Arno Holz, der »die Familie Selicke« 1889 gemeinsam mit seinem Freund Johannes Schlaf geschrieben hat, beschreibt konsequent naturalistisch, durchgehend im Dialekt der Nordberliner Arbeiterviertel, der Holz aus eigener Erfahrung sehr vertraut ist, einen Weihnachtsabend der 1890er Jahre im kleinbürgerlich-proletarischen Milieu.
58 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro