Maeones , um, m. (Μαίονες ... ... . – β) der Etrusker, Verg. Aen. 11, 759: Maeonidum tellus, Etrurien, Sil. 6, 607. – c) Maeonis , ...
supparum (sīparum u. sīpharum), ī, n. u. ... ... indutus supparum, Varro sat. Men. 121. Vgl. Roeper M. Terentii Varronis Eumenidum reliquiae (Danzig 1861). p. 12–16. Genthe Schol. vet. in Lucan ...
cōn-struo , strūxī, strūctum, ere, I) zusammenschichten, ... ... , quā construi a deo atque aedificari mundum facit (Plato), Cic. – c. nidum luto od. turis surculis (v. Vögeln), Plin.: casas luto ...
ēvānidus , a, um (evanesco), (ver)schwindend, verfallend, ... ... übtr., in tenues evanidus exeat amor auras, Ov. rem. 653: leve et evanidum (gaudium), wandelbare, Sen. ep. 35, 3. – b) ...
ad-mōlior , ītus sum, īrī, an etw. hinbewegen ... ... Apul. – II) depon., sich in Bewegung setzen, ad hirundininum nidum visa est simia... admolirier, Plaut. rud. 599.
1. cōn-sterno , strāvī, strātum, ere, I) überbreiten ... ... , belegen, bestreuen, cubile purpureā veste, Catull.: cubilia gallinarum paleis, Col.: nidum mollibus plumis, Plin. – totum iter floribus coronisque, Curt.: viam rosis, ...
in-torqueo , torsī, tortum, ēre, I) nach innen ... ... nubibus intorsit sese, dreht sich ein in die W., Lucr.: intorti capillis Eumenidum angues, eingeflochten, Hor.: navis vertice retro intorta, rückwärts gedreht, ...