Online-Bibliothek

temeritās , ātis, f. (temere), die Pianlosigkeit, ... ... im Urteilen = unüberlegtes-, grundloses Urteil, temeritas cupiditasque militum, Caes.: numquam temeritas cum sapientia commiscetur, Cic.: temeritas et neglegentia, Cic.: temeritas atque inscitia ...

suspīrium , iī, n. (suspiro), I) das tiefe ... ... pan.: cum uxor vigilias somnos suspiria matri Liviae patefaceret, Tac.: odi ego, cum numquam pungunt suspiria somnos, Prop. – dah. meton., die Liebe, ...

con-trīsto , āvī, ātum, āre (con u. tristis), ... ... contristari medial = sich betrüben, trübe (düster) gestimmt werden, v. Menschen, numquam c., Sen. rhet.: c. ob scelera, Sen. – von Tieren, ...

assimilis (ad-similis), e, an - od. ... ... assimilem sui assuetudine longā facere, Ov. trist. 1, 6, 27: quasi tu numquam quicquam adsimile huius facti feceris, Plaut. merc. 957. – m. ...

mōrigerus , a, um (mos u. gero), willfahrend, ... ... , Plaut. Amph. 1004; Curc. 169 u.a.: u. so uxores numquam morigerae viris, Firm. math. 3, 7: zugleich m. in ...

concitātē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... 12, 10, 26: si aliquando concitate (im Feuer der Aufregung) itur, numquam non frigide reditur, Quint. 11, 3, 133.

fīgmentum , ī, n. (fingo), I) die Bildung ... ... Erdichtung, poëtarum, Lact.: parricidiale, Spart.: laetitiae, Paneg. vet.: numquam temptatae cupiditatis figmenta, die Andichtung einer von ihnen nie gehegten Absicht (auf ...

patibilis , e (patior), I) passiv, erträglich, leidlich ... ... natura, Cic.: anima, Lact. – subst., impetibile (impat.) de patibili numquam potest oriri, Lact. – C) leidend, passiv (Ggstz. ...

pācificus , a, um (pax u. facio), Frieden ... ... in suis illis, ut ille vult pacificis, ut ego sentio mordacissimis litteris, quod numquam a me laesus sit, Hieron. epist. 82, 4.

trans-mitto (trāmitto), mīsī, missum, ere, I) einen ... ... , Cic.: m. Ang. von wo? u. wohin? inde, Cic.: numquam a Brundisio nisi hieme summā, Cic.: Uticam ab Lilybaeo, Liv.: a Brundisio ...

... delectu, urbs ab armis sine clade Milonis numquam esset conquietura, Cic.: nullum esse tempus, quo funestorum principum manes a ... ... non posse, quoad regia Pergami sit, Liv. 42, 42, 6: profecto numquam conquiescam neque defatigabor ante, quam illorum ancipites vias rationesque et pro omnibus ...

cōn-stringo , strīnxī, strictum, ere, zusammenschnüren, zusammenziehen, ... ... legibus, Cic.: voluptates inclusae diutius et primā aetate compressae et constrictae subito se non numquam profundunt atque eiciunt universae, Cic. – dah. moralisch binden ...

... quin u. Konj., hoc opus numquam intermittendum est, quin (ohne daß es) omnibus instauretur annis, Colum ... ... Caes. – bei vorhergehender Negation mit folg. quin u. Konj., numquam unum intermittit diem, quin semper veniat, Ter.: neque ullum fere diem ...

curriculum , ī, n. (curro), I) aktiv: 1) ... ... .: c. lunae, lunare, Gell. – medio noctis abactae curriculo, Verg.: curriculum numquam sedare, Cic. poët. – 2) konkr. = der Wagen, ...

con-gredior , gressus sum, gredī, zusammenschreiten, d.i. schreitend ... ... u. Abl. od. m. inter se (mit wem?), zB. numquam cum fortiore congressum esse, Nep.: c. suā sponte cum finitimis proelio, Caes ...

inter-pello , āvī, ātum, āre (inter u. *pello ... ... ., Liv., od. quo minus, Brut. in Cic. ep.: alqm numquam interp., quin etc., Mat. in Cic. ep. – comitia, Liv ...

con-ticēsco ( con-ticīsco ), ticuī, ere (Inch. von ... ... cum conticescunt, Censor. 24, 2. – c) v. personif. Lebl.: numquam de vobis (hominum) gratissimus sermo conticescet, Cic.: neque ulla aetas de tuis ...

coniectūra , ae, f. (conicio), die Mutmaßung, Vermutung ... ... inc. 10 R. 2 ): nunc quam ad rem dicam hoc attinere somnium, numquam hodie quivi ad coniecturam evadere, Plaut.: potin coniecturam facere, si narrem tibi ...

super-sedeo , sēdī, sessum, ēre, I) auf ... ... verbis, Plaut.: hoc labore itineris, Cic.: proelio, Caes. – impers., non numquam posse complexione supersederi, Cic.: quod cum accĭderit, omnino oratione supersedendum est, Cic ...

inter-curro , currī, cursum, ere, I) ... ... mit unterlaufen = sich einmischen, alterum genus est narrationis, quod intercurrit nonnumquam, Cornif. rhet.: his laboriosis exercitationibus dolor intercurrit nonnumquam, Cic. – B) unterdessen wohin eilen, ...