reclīnis , e (reclino), zurückgelehnt, rückwärts gebeugt, rückwärts an ... ... iuvenis positā cervice reclinis, Ov.: quia ipse reclinis et resupinus et curvatus in manus pendēret potius quam iacēret, Vopisc. – m. super u. Akk., ...
fīlum , ī, n. (fingo), der Faden, ... ... 18; vgl. cum admodum tenui filo suspensa rei publicae salus ex sociorum fide penderet, Val. Max. 6, 4, 1 u. a cuius salute velut ...
... wiegen, offula cum duabus costis, quae penderet III et XX pondo, Varro r. r. 2, 4, 11: ... ... , Ov. met. 1, 186: cum eius origo paterna a Numa Pompilio penderet, Eutr. 8, 9. – d) von jmd. abhängig ...
terror , ōris, m. (terreo), der (das) ... ... maritumae orae habere, Liv.: si M. Antonio patuisset Gallia, quantus rei publicae terror impenderet, Cic.: implere omnia terrore, omnia terrore ac tumultu, Liv.: terror hostibus ...
sus-pendo , pendī, pēnsum, ere, aufhängen, I) ... ... Hor.: bildl., cum admodum tenui filo suspensa rei publicae salus ex sociorum fide pendēret, Val. Max. – b) insbes., aufhängen, einem Gotte ...
suspicor , ātus sum, ārī ( zu suspicio, ere), I) ... ... monumentis suspicari licet, Cic. – mit folg. indir. Fragesatz, quid sibi impenderet coepit suspicari, Cic.: quā re, quā sint illae dignitate, potes ex his ...
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... quodque ante tempus efficiat constituit, Caes.: quid in annos singulos vectigalis populo Romano Britannia penderet constituit, Caes.: quantum quaeque civitas daret Aristides delectus est qui constitueret, Nep.: ...
tempestās , ātis, f. (tempus), I) der Zeitpunkt ... ... , Caesare impulsore atque auctore esse excitatam (dicit), Cic.: haud ignari, quanta invidiae impenderet tempestas, Liv. – v. Pers., Siculorum t., v. Verres, ...