Online-Bibliothek

mussito , āre (Intens. v. musso), I) in ... ... hinter dem Berge halten, sich bedenken, nec cunctari aut mussitare potuit, quin consilium omne nudaret, Pacat. pan. 43, 5.

numquam , Adv. (ne u. umquam), I) niemals, Komik., Cic. u.a. – verb. numquam adhuc, antea numquam od. ... ... numquam factum est, Plaut.: numquam te patiar perire, Plaut.: vi numquam eo subiri potuit, Liv.

occultē , Adv. (occultus), verborgen, im verborgenen, ... ... , sich dunkel (unverständlich) ausdrücken, Cic.: alqd conari occultius, Cic.: quam potuit occultissime reliquas legiones duxit, Caes.: quam occultissime traiecto amni, Liv.

cōn-sisto , stitī, ere, sich beistellen, d.i. ... ... , Liv.: in quo (viro) non modo culpa nulla, sed ne suspicio quidem potuit consistere, Cic.: non in te quoque constitit idem exitus, Ov.: si putabit ...

cūstōdia , ae, f. (custos), die Wache, Hut ... ... Art von Kontrolle) subiectus, Cic.: fratris liberos ne materni quidem corporis custodia tegere potuit, Cic. – b) die Aufsicht des Knabenführers, c ...

cor-ripio , ripuī, reptum, ere (con u. rapio), ... ... ., corripuit consulares, quod non de rebus gestis senatui scriberent, Suet.: populum quam potuit gravissimā oratione corripuit, quod eam potestatem bis sibi detulisset, Val. Max. – ...

1. com-pello , pulī, pulsum, ere, I) zusammentreiben ... ... festinarent ad opem urbi ferendam, Frontin.: cuius filiam ut repudiaret, nullo metu compelli potuit, Vell. – γγ) durch folg. Infin. (s. Mencken ...

officium , iī, n. (viell. aus opificium mit veränderter ... ... Cic.: cessare officio, Liv., in officio, Liv.: qua ex re intellegi facile potuit, nullum esse officium tam sanctum atque solemne, quod non avaritia comminuere atque violare ...

conquīro , quīsīvī, quīsītum, ere (con u. quaero), ... ... ausheben, werben, pressen, colonos, Cic. (vgl. conquisivit quos potuit, primum Siculos, Nep.). – sagittarios omnes, Caes.: magnum numerum eorum, qui ...

ad-haereo , haesī, haesum, ēre, an etw. ... ... adhaeret, hängt sich an, Vell.: quae (sententia) facilius memoriae tuae adhaerere potuit, Gell. – c) an etw. als Anhängsel ...

suspicor , ātus sum, ārī ( zu suspicio, ere), I) ... ... placiturum tibi esse librum meum suspicabar, Cic.: quod valde suspicor fore, Cic.: ille potuit ex loco tumuli suspicari non esse monumentum, Quint. – / Parag. Infin ...

augurium , ī, n. (augur), die Beobachtung ... ... die Weissagekunst, Apollo augurium citharamque dabat, Verg.: non augurio potuit depellere pestem, Verg.: Attus Navius, vir summus augurio, Flor. – B) ...

per-vinco , vīcī, victum, ere, I) intr. völlig ... ... ut u. Konj., pervicerunt remis, ut tenerent terram, Liv.: neque pervincere potuit, ut referrent consules, Liv.: hic orationibus pervicerunt, ut consules in senatus auctoritate ...

ostentum , ī, n. (ostendo), das Anzeichen, ... ... ostenti prorsus genus (eine Art von W.), si in tanto populo parricidium sileri potuit, Iustin. 10, 1, 6: scis Appium censorem hic ostenta facere, ...

fācundia , ae, f. (facundus), a) das Vermögen, die ... ... . einflußreicher Redner, Sall.: si hic actor tantum poterit a facundia, quantum ille potuit cogitere commode, Ter. – Plur., Graecarum facundiarum magniloquentia, Gell. 3, ...

dī-iūdico , āvī, ātum, āre (dis u. iudico), ... ... inter duas sententias, Cic.: controversiam od. -ias, Cic.: diiudicari non potuit, uter utri virtute anteferendus videretur, Caes.: diiudicatā belli fortunā, Caes.: diiudicatā ...

per-sequor , secūtus sum, sequī, I) einem Ggstde. ... ... quae dicuntur, Cic. Sull. 42: multa diserte dixit, quae notarius persequi non potuit, Sen. apoc. 9, 2. – / Passiv, illa se in ...

in-vestīgo , āvī, ātum, āre, jmdm. od. einer ... ... 1: is (Archimedes) propter nimiam cupiditatem investigandi quod requirebat nomen suum indicare non potuit, Val. Max. 8, 7. ext. 7: quo eam, aut ubi ...

coniugium , ī, n. (coniungo), die Verbindung, Vereinigung ... ... 838] sq.). – inter has (feminas) et Theodorum quasi coniugium animosi spiritus esse potuit, die Keckheit des Th. ähnelte vielleicht dem Benehmen dieser Frauen, Val. ...

oblittero , āvī, ātum, āre (oblino), überstreichen, auslöschen, ... ... adversam prosperā pugnā oblitteravit (consul), Liv.: non tamen oblitterare famam rei male gestae potuit, Liv.: suo beneficio paternas simultates oblitterans, Liv.: rem silentio oblitteravit, Suet.: ...