Online-Bibliothek

ballematia , ae, f. (ballo), das Tanzen, Isid. 3, 22, 11. Form vallematia, n. plur., Gloss. V, 596, 7 ›v. sunt inhonestae cantiones et carmina et ioca turpia‹.

subbrachia , ōrum, n. (sub u. brachium), die Höhlungen unter dem Arme, alae subbrachia sunt appellata, Isid. orig. 11, 1, 65.

vīctuārius , a, um (victus), zum Lebensunterhalte gehörig, exhibitio, Tert. de monog. 8.

... Varro: sed meā quidem sententiā iuncta ista atque indiscreta sunt, Quint.: ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia, ut etc., ... ... v. Lebl.: convivia cum iisdem indiscreta vicissim habens, ohne Standesunterschied, Eutr.: indiscretis vocibus (durcheinanderschreiend) pretia vacationum... incusant ...

simplicitās , ātis, f. (simplex), I) die Einfachheit, a) übh.: sunt igitur solidā primordia simplicitate, Lucr.: materiae surda et indigesta simplicitas, Plin. – b) das einfache Wort (Ggstz. compositio), Prisc. de accent ...

dērīdiculus , a, um (derideo), auslachenswert, höchst lächerlich, is deridiculus est, Plaut.: ii deridiculi sunt, Gell.: aliud est ita deridiculae vanitatis, Gell.: quod est deridiculum, Varro: alterum deridiculum esse se reddere rationem, quos etc. (daß er Rechenschaft ...

profunditās , ātis, f. (profundus), die Tiefe, I) eig.: corporum tres sunt dimensiones, longitudo, latitudo, profunditas, Macr. somn. Scip. 1, 6, 36: prof. tenebrarum, Macr. sat. 1, 20, 1: caeli, ibid ...

architectus (in Inschr. arcitectus), ī, m. (= ἀρχιτέκτων), ... ... Cyrus arch., Cic.: arch. Apollodorus, Spart.: architecti operum, Cic.: asciti sunt fabri architectique haud imperiti, Plaut.: servus arcitectus, Corp. inscr. Lat. 6 ...

speculātrīx , trīcis, f. (Femin. zu speculator), die Ausspäherin, furiae duae sunt speculatrices et vindices facinorum et scelerum, Cic. de nat. deor. 3, 46: fida sp. utilitatis alienae, Apul. Plat. 2, 7: mens boni ...

mōnstruōsus (mōnstrōsus), a, um (monstrum), I) widernatürlich, ... ... scheußlich, hominum partus, Lucr. (vgl. liberos, si debiles monstrosique editi sunt, mergimus, Sen.): corpus, scheußlich verstümmelt, Sen.: gentium facies (Plur ...

mānsuēfacio , fēcī, factum, ere, Pass. mānsuēfīo , factus sum ... ... eig., Tiere zähmen, zahm machen, animalia, Quint.: uri mansuefieri non possunt, Caes. – übtr., aes attritu domitum et consuetudine nitoris veluti mansuefactum, ...

excellenter , Adv. (excellens), hervorragend, vortrefflich, vorzüglich, ausgezeichnet, ... ... (vortragen), Nep. Att. 1, 3: quae magno animo fortiter excellenterque gesta sunt, Cic. de off. 1, 61: cuius nomen exc. clarebat apud servos ...

pauperculus , a, um (Demin. v. pauper), gar ... ... v. Lebl., domus, Augustin. serm. 23, 7: quamquam res nostrae sunt pauperculae, Plaut. Pers. 345. – subst., a) Plur. masc., ...

honōrābilis , e (honoro), I) ehrenhaft, ehrenvoll, haec ipsa sunt honorabilia, quae videntur levia atque communia, salutari, appeti, decedi, assurgi etc., Cic. de sen. 63: nomine honorabiliore theurgian vocant, Augustin. de civ. dei 10, 9, 1 ...

in-convulsus , a, um (in u. convello), ... ... rescriptorum simplicitas, ibid. 12, 14, 1: si ea, quae paulo ante conclusa sunt, inconvulsa (unwiderlegbar) servantur, Boëth. cons. phil. 4, 1. ...

comportātio , ōnis, f. (comporto), das Herbeiführen von ... ... Lasten, die Beförderung, der Transport, quorum comportationes difficiles sunt et sumptuosae, Vitr. 1, 2, 8: cum per portus marinae subvectiones ...

prōcreātrīx , trīcis, f. (Femin. zu procreator), die ... ... 517: absol., Pervig. Ven. 64: v. Tieren, apes operariae sunt tantum, non procreatrices, Cassian. de incarn. Chr. 7, 5. – ...

irrītābilis , e (irrito), I) leicht erregbar, reizbar, irritabiles animi sunt optimorum saepe hominum iidemque placabiles, Cic. ad Att. 1, 17, 4: ut placem irritabile genus vatum, Hor. ep. 2, 2, 102: suopte ingenio irritabilis et asperrimus ...

ēlūcubrātus , a, um, PAdi. m. Compar. (elucubro), aufgeklärt, pauca praemittam, quibus elucubratior animus auditoris ad ea quae dicenda sunt perveniat, Boëth. de music. 2, 1. p. 227, 17 Fr.; ...

citharoedus , ī, m. (κιθαρῳδ ... ... Cic. u.a. – Sprichw., non omnes qui habent citharam sunt citharoedi, Varr. r. r. 2, 1, 3.