tempestuōsus , a, um (tempestas), stürmisch, caelum ... ... . div. inst. 1: übtr., tempestuosi hostium incursus (Plur.), Sidon. epist. 4, 6, 2: tempestuosi animi, Cassiod. expos. in psalt. (vol. 2. p ... ... ): Plur. subst., qui ex tempestuosis et improbis ad confessionis ipsius gratiam venire meruerunt, Cassiod. ...
quattuor-virī , ōrum, m. (abgek. IV viri), die Viermänner, Vierherren, ein aus vier Personen zusammengesetztes Kollegium für irgend eine amtliche Verrichtung, wie in Rom für die Beaufsichtigung der Straßen, Pompon. dig. 1, 2, 2. ...
per-lūctuōsus , a, um, sehr traurig, funus, viel Trauer u. Teilnahme erweckend, Cic. ad Q. fr. 3, 8, 5.
sūmptuōsitās , ātis, f. (sumptuosus), der große Aufwand, Sidon. epist. 9, 6, 2.
tormentuōsus , a, um (tormentum), voller Schmerzen, schmerzend, marternd, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 6, 66.
argūmentuōsē , Adv. (*argumentuosus = argumentosus), reich an Beweisen, Anecd. Helv. 55, 15.
ānfrāctuōsus , a, um (anfractus), voll Umschweife, Augustin. serm. 59, 6 u.a.
portentuōsus , a, um, s. portentōsus.
quattuordecim , Adi. num. (quattuor u. decem), vierzehn, ... ... ep. u. Iustin. – quattuordecim ordines od. gew. bl. quattuordecim (abgek. XIIII oder XIV), die vierzehn Ritterbänke ... ... ordinem tua te perduxit industria; at mehercules multis quattuordecim clausi sunt, vielen ist die R. verschlossen (viele ...
quattuor-prīmī , ōrum, m., die vier ersten der Dekurionen in der Munizipalverwaltung, abgekürzt IIII primi, Lex repetund. (Corp. inscr. Lat. 1 2 , 583) 2. Corp. inscr. Lat. 6, 29681.
praesūmptuōsē , Adv. (praesumptuosus), voll Kühnheit, vermessen, Hieron. in psalm. 55. Vgl. praesumptiose.
per-tumultuōsē , Adv., in großer Aufregung, nuntiare, Cic. ep. 15, 4, 3.
īnfrūctuōsitās , ātis, f. (infructuosus), die Verdienstlosigkeit, Tert. de res. carn. 33. Cassian. coll. 14, 14.
praesūmptuōsus , a, um = praesumptiosus, Salv. de gub. dei 7, 8, 33. Schol. Hor. carm. 3, 4, 56.
quattuordeciēs , Adv. num. (quattuordecim), vierzehnmal, Plin. 3, 84 zw.
quattuorvirātus , ūs, m. (quattuorviri), das Vierherrenamt, Asin. Poll. in Cic. ep. 10, 32, 2: abgek. IIII VIR., Corp. inscr. Lat. 11, 5178.
quattuorvirālis , is, m. (quattuorvir), ein gewesener Quattuorvir, Corp. inscr. Lat. 3, 5825.
quattuorangulātilis , e (quattuor u. angulus), vierwinkelig, forma, Gromat. vet. 305, 25.
... der Gesang, pol ego metuo lusciniolae ne defuerit cantio, Plaut. Bacch. 38. – im üblen ... ... Ableiern, Geleier, iam vero unum et unum duo, duo et duo quattuor odiosa cantio mihi erat, Augustin. conf. 1, 13 extr. – ...
egestōsus u. egestuōsus , a, um (egestas), ... ... vgl. Not. Tir. 40, 47, wo falsch aegestuosus): eg. et mendicans res publica, ... ... 3, 111. – Plur. subst., humiles et egestuosi, pauperes et egestuosi, beide bei Salv. de gub. dei 5 ...
Buchempfehlung
Die Ausgabe enthält drei frühe Märchen, die die Autorin 1808 zur Veröffentlichung in Achim von Arnims »Trösteinsamkeit« schrieb. Aus der Publikation wurde gut 100 Jahre lang nichts, aber aus Elisabeth Brentano wurde 1811 Bettina von Arnim. »Der Königssohn« »Hans ohne Bart« »Die blinde Königstochter« Das vierte Märchen schrieb von Arnim 1844-1848, Jahre nach dem Tode ihres Mannes 1831, gemeinsam mit ihrer jüngsten Tochter Gisela. »Das Leben der Hochgräfin Gritta von Rattenzuhausbeiuns«
116 Seiten, 7.80 Euro