Online-Bibliothek

... Cic.: quod enim par amicitiae consularis fuit umquam in hac civitate coniunctius, quam fuimus inter nos ego et Cn. Pompeius ... ... 21. – übtr., v. der Freundschaft usw. selbst, quae fuit umquam amicitia consularium in nostra civitate coniunctior (vertrauter), Cic. ep. 3 ...

cōn-stringo , strīnxī, strictum, ere, zusammenschnüren, zusammenziehen, ... ... legibus, Cic.: voluptates inclusae diutius et primā aetate compressae et constrictae subito se non numquam profundunt atque eiciunt universae, Cic. – dah. moralisch binden ...

compositus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... , αα) gerüstet, geschult, geeignet, ex accusatione perficiam, ut nemo umquam... paratior, vigilantior, compositior (streitfertiger) ad iudicium venisse videatur, Cic. ...

... quin u. Konj., hoc opus numquam intermittendum est, quin (ohne daß es) omnibus instauretur annis, Colum ... ... Caes. – bei vorhergehender Negation mit folg. quin u. Konj., numquam unum intermittit diem, quin semper veniat, Ter.: neque ullum fere diem ...

curriculum , ī, n. (curro), I) aktiv: 1) ... ... .: c. lunae, lunare, Gell. – medio noctis abactae curriculo, Verg.: curriculum numquam sedare, Cic. poët. – 2) konkr. = der Wagen, ...

con-gredior , gressus sum, gredī, zusammenschreiten, d.i. schreitend ... ... u. Abl. od. m. inter se (mit wem?), zB. numquam cum fortiore congressum esse, Nep.: c. suā sponte cum finitimis proelio, Caes ...

inter-pello , āvī, ātum, āre (inter u. *pello ... ... ., Liv., od. quo minus, Brut. in Cic. ep.: alqm numquam interp., quin etc., Mat. in Cic. ep. – comitia, Liv ...

perīclitor , ātus sum, ārī (periculum), I) intr.: A) ... ... , ibid. – mit Infin., rumpi, Quint.: perdere alqd, Plin.: neque umquam periclitabuntur esse privatae (sorores), Plin. pan. – b) von vor Gericht ...

con-ticēsco ( con-ticīsco ), ticuī, ere (Inch. von ... ... cum conticescunt, Censor. 24, 2. – c) v. personif. Lebl.: numquam de vobis (hominum) gratissimus sermo conticescet, Cic.: neque ulla aetas de tuis ...

coniectūra , ae, f. (conicio), die Mutmaßung, Vermutung ... ... inc. 10 R. 2 ): nunc quam ad rem dicam hoc attinere somnium, numquam hodie quivi ad coniecturam evadere, Plaut.: potin coniecturam facere, si narrem tibi ...

in-gravēsco , ere, I) intr.: A) an Schwere ... ... , die immer mehr drückende Schuldenlast, Liv.: v. einer Örtl., nec umquam (cryptoporticus) aëre pigro ac manente ingravescit, Plin. ep. 2, 17, ...

querimōnia , ae, f. (queror), die Klage, ... ... criminis querimoniam possunt sustinere? die ergreifende Darstellung dieses einen Klagpunktes, Cic.: nulla umquam inter eos querimonia intercessit, Nep.: querimonias iacĕre in deos, Sen. – 2 ...

con-dolēsco , doluī, ere (Inchoat. zu condoleo), I) ... ... im Gemüte, naturā et condolescere et concupiscere, Cic.: quorum alter ne condoluisse quidem umquam videtur, Cic. – II) mit schmerzhaft bewegt werden, sich mit betrüben ...

inter-curro , currī, cursum, ere, I) ... ... mit unterlaufen = sich einmischen, alterum genus est narrationis, quod intercurrit nonnumquam, Cornif. rhet.: his laboriosis exercitationibus dolor intercurrit nonnumquam, Cic. – B) unterdessen wohin eilen, ...

praestituo , stitui, stitūtum, ere (prae u. statuo), ... ... (so!) etiam materiae pineae sunt praestituta, Edict. Diocl. 12, 9: praetor numquam petitori praestituit, quā actione illum uti velit, Cic. Caecin. 8.

necessārius , a, um (necesse), I) unumgänglich, unvermeidlich, ... ... habere aliquem advocatum bonae mentis, Sen. ep. 94, 59: cum ipsum dicere numquam sit non ineptum nisi est necessarium, Cic. de or. 1, 112: ...

cōnstitūtum , ī, n. (constitutus, Partiz. v. constituo), ... ... Auslgg. zu Cic. Caecin. 33), ad constitutum experiundi gratiā venire, Cic.: numquam ne congressu quidem et constituto coepisse de tantis iniuriis experiri, Cic.: dah. ...

con-tremēsco ( con-tremīsco ), tremuī, ere, heftig erzittern ... ... , Tac. – übtr. v. personif. Abstr., cuius in mea causa numquam fides virtusque contremuit, ist wankend gemacht worden, Cic. Sest. 68: ...

perturbātus , a, um, PAdi. (v. perturbo), I) ... ... großer Gemütsunruhe, außer Fassung, bestürzt, neque eram occupatus neque perturbatus, Cic.: numquam vidi hominem perturbatiorem metu, Cic.: quid foedius, quid perturbatius hoc ab urbe ...

in-comitātus , a, um (in u. comitor), ... ... 3, 36 (aber Cic. de or. 1, 234 jetzt incomptam): numquam incomitata virtus, Ambros. de off. 1, 35, 176.