vāh! Interi. zum Ausdruck der Verwunderung, der Freude, des Unwillens, ach! ei! haha! potztausend! Komik. u.a.: vollere Form vaha ! Afran. com. 39; vgl. Prisc. 1, 25.
Vahalis (Vālis), is, m., die Waal (Wahl, Wael, franz. Vahal), der westliche Arm des Rheins, Tac. ann. 2, 6. Eumen. pan. Constant. 8, 1. Pacat. pan. Theod. 5, 2. ...
rūs , rūris, n. ( aus *revos, avestisch ravah- aus ravas Feld, gotisch rūm, nhd. Raum), das Land, im Gegensatz zur Stadt, Feld, Besitzung, Landgut, I) eig.: rus suburbanum ...
puer , erī, m. (verw. mit pullus, pūpillus, ... ... , Proserpina puer Cereris, Naev. bell. Punic. 2. fr. 6 ed. Vahlen: sancta puer Saturni filia regina, Liv. Andr. fr. bei Prisc. ...
veho , vēxī, vectum, ere (altind. váhati, fährt, zieht, griech. ὀχέομαι, gotisch wagjan, ahd. weggen, bewegen), führen, tragen, fahren, bringen, I) tr.: A) act.: a) auf der Schulter, ...
Capys , yis, Akk. yn, Abl. ye u ... ... I) Sohn des Assarakus, Vater des Anchises, Enn. ann. 31 (Vahlen Capis). Acc. tr. 653 3 u. 653 5 ( ...
sardo , āre, verstehen, Naev. bell. Punic. inc. libr. fr. 8. p. 18 ed. Vahlen ( bei Paul. ex Fest. 323, 6).
itito , āre (Intens. v. ito), gehen, exsequias, Naev. bell. Pun. lib. 3. fr. 5. p. 61 ed. Klussm. (von Vahlen nicht angeführt).
scarus , ī, m. (σκάρος), ... ... sehr schmackhafter Meerfisch, der gemeine Papageifisch, Enn. fr. var. 40 Vahlen. Plin. 9, 62. Hor. sat. 2, 2, 22. Cael. ...
topper , Adv., I) = rasch, sofort, im Nu, Nelei Carm. 3. Naev. bell. Pun. fr. inc. 10 Vahlen. Vgl. Fest. 352 (b), 6. – II) = ...
suādus , a, um (suadeo), zuredend, überredend, Stat ... ... Göttin der Überredung, Suadae medulla, Enn. ann. 308 (von Vahlen 2 klein geschrieben). – / Vgl. benesuadus u. malesuadus.
fraceo , ēre (fraces), ranzig sein, stinken, übtr. = mißfallen (vgl. Paul. ex Fest. 90, 11. ... ... condiciones, *Enn. tr. 401 (301), nach Ribbecks u. Bergks Vermutung (Vahlen liest fr. scen. 344 flaccebunt).
lytron , ī, n. (λύτρον), das Lösegeld, Hectoris Lytra, eine Tragödie des Ennius, Fest. 270, b. Enn. poes. rell. iter. rec. Vahlen p. 144.
subiex , icis, m. (subicio), die Unterlage, Enn. fr. scen. 10 Vahlen.
tongeo , ēre = nosse, scire, Enn. Sota IV. p. 165 ed. Vahlen.
in-cepto , āvī, āre (Intens. v. incipio), I ... ... 130: magnum inceptas, si illud exspectas, quod nusquamst, Plaut. Curc. 144: vah, vide quod inceptat facinus, Ter. heaut. 600: quid inceptat? ibid. ...
abigeus , ī, m. (abigo), der Viehdieb, ... ... 47, 14, 1. ICt. Vgl. Gloss.: ›abigeus, ἀπελάτης‹, wonach Vahlen u. Ribbeck Enn. tr. 300 (400) ut cernat vitalem abigeum. ...
pacīsco , ere = paciscor, Naev. bell. Pun. 7. fr. 2. p. 17 ed. Vahlen. Plaut Bacch. 870 sq.
ploerēs , altlat. = plures, Cic. de legg. 3, 6 B. u. M. (Vahlen plures).
Vacalus , ī, m., s. Vahalis.
Buchempfehlung
Bereits 1792 beginnt Jean Paul die Arbeit an dem von ihm selbst als seinen »Kardinalroman« gesehenen »Titan« bis dieser schließlich 1800-1803 in vier Bänden erscheint und in strenger Anordnung den Werdegang des jungen Helden Albano de Cesara erzählt. Dabei prangert Jean Paul die Zuchtlosigkeit seiner Zeit an, wendet sich gegen Idealismus, Ästhetizismus und Pietismus gleichermaßen und fordert mit seinen Helden die Ausbildung »vielkräftiger«, statt »einkräftiger« Individuen.
546 Seiten, 18.80 Euro