fortūna , ae, f. u. Plur. fortūnae, ārum, ... ... durior, Cic.: florentissima, Cic.: integra (Ggstz. afflicta), Cic.: nullane placatae veniet fortuna procellae, glückliches, günstiges Zeichen, Prop.: nondum alteram fortunam (den ...
iaculor , ātus sum, ārī (iaculum), I) intr. den ... ... Plin.: duros imbres, v. Jupiter, Colum. poët.: pura (palea) eo veniet, quo ventilator eam iaculabitur, Colum. – refl., i. se, sich ...
ad-venio , vēnī, ventum, īre, herzu-, hinkommen, ankommen (Ggstz. abire, exire, proficisci), I) eig.: a) von Menschen, absol., ... ... arvenio, Diom. 452, 29. Plac. gloss. (V) 7, 34 (arveniet).
fātālis , e (fatum), zum Schicksal-, zum Verhängnis gehörig, ... ... natürlicher Tod, Vell. u. Plin. ep.: quando fatalis et meus dies veniet, euphem. v. Todestag, Tac. dial. 13: u. so ...
dē-cumbo , cubuī, ere (de u. *cumbo), ... ... , Sen. poët. – b) zu Bette, v. Kranken, ubi lubido veniet nauseae eumque apprehendet, decumbat purgetque se, Cato r. r. 156, 4: ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = ... ... tempora et pastoris confessio convenirent, nepotem agnovit, Iustin.: nomen non convenit, Ter.: conveniet numerus quantum debui, Ter.: conveniet etiam ambulatio quaedam, Quint. – m. cum u. Abl., ...
conclūdo , clūsi, clūsum, ere (con u. cludo = ... ... aliquando totam huius generis orationem c. atque definire, Cic.: c. tempora, Lucr.: invenietis id facinus natum a cupiditate, auctum per stuprum, crudelitate perfectum atque conclusum, ...
paeniteo (poeniteo), uī, ēre (paene), I) Unlust-, ... ... – θ) m. bl. folg. quod (daß), neque mihi umquam veniet in mentem paenitere, quod a me ipse non desciverim, Cic. ad Att. ...
pecūlium , iī, n. (v. pecus, wie auch ... ... , sed iam debeo epistulam includere. Sic, inquis, sine ullo ad me peculio veniet? Noli timere, aliquid secum fert, Sen. ep. 12, 10. – ...
cunīculus , ī, m. (iberisches Wort), I) das ... ... , Sen.: C et LXXX cuniculis divisus alveus (amnis), Sen.: si aqua cuniculo veniet, Plin.: rivos (aquae marinae) cuniculis perducere, Col. – β) im ...
tempestīvus , a, um (tempestas), zeitig, I) ... ... , etesiae, Cic.: imbres, Iustin.: nondum tempestivo ad navigandum mari, Cic.: veniet narratibus hora tempestiva meis, Ov.: aggressus tempestivis temporibus, Liv.: dies, Plin.: ...