ē-iuncēsco , ere (ex u. iuncus), binsenartig aufschießen, vitis eiuncescit ac moritur, Plin. 17, 182.
scabrātus , a, um (scaber), rauh gemacht, vitis, aufgeritzt, Colum. 4, 24, 22.
... florere coepisse od. incipere), deflorescens vitis, Plin.: cum papaver deflorescit, Plin.: cum spica deflorescere coepit, Plin.: ... ... ad bonitatem vini conferunt, Col.: defl. bene, melius, optime, Plin.: vitis uno die deflorescens, Plin.: deflorescunt omnia septenis diebus, non celerius, Plin ...
lūxuriōsus , a, um (luxuria), I) geil, üppig = zu fruchtbar im Wachstum, frumenta, Cic.: vitis, zu sehr in das Holz wachsend, Sall. – II) bildl.: ...
īnstīgātor , ōris, m. (instigo), der Anstachler, Anreizer, ... ... kommandierte u. trieb sich selbst, Tac. hist. 1, 38: si quid invitis quoque nobis naturā fit, superfluus instigator agitabo, Auson. epist. 17 extr. ...
flexibilis , e (flecto), biegsam, schmiegsam, geschmeidig, elastisch, I) eig.: materia rerum, Cic.: arcus, Ov.: vitis, Plin.: libri (Bast), Solin. – II) übtr.: a) ...
leporārius , a, um (lepus), zum Hasen gehörig, subst ... ... Lat. 761, 72 R. – b) leporāria, ae, f. (sc. vitis), = lageos (w. s.), Schol. Bern. ad Verg. georg. ...
carbunculo , āre, am carbunculus (s. d. no. II, C, a u. b) leiden, genitalia carbunculantia, ... ... Bäumen = durch die Hitze verkohlen, olivae caeli intemperie carbunculant, Plin.: vitis carbunculare negatur, Plin.
perniciōsē , Adv. (perniciosus), verderblich, schädlich, gefährlich, multa perniciose, multa pestifere sciscuntur in populis, Cic.: p. luxuriat vitis, Plin.: quo perniciosius de re publica merentur vitiosi principes, Cic.: alqā re ...
columbīnus , a, um (columba), I) zur Taube gehörig, Tauben-, ovum, Hor. u. Cels.: pulli, Varr. u. ... ... II) taubenartig, -farbig, Tauben-, terra c., Plin.: cicer c., vitis c., Plin.
oleāgineus , a, um (olea), I) von Ölbäumen, Öl ... ... od. der Olive ähnlich, uva, Plin. 14, 38: vitis, Colum. 3, 2, 27 zw.
purpurāsco , ere (purpuro), purpurn werden, eine dunkelrote Farbe annehmen ... ... . 7 Kays. u. Muell. (b. Non. 162, 29): vitis... purpurascere coepit, Vopisc. Flor. 4, 3.
pullulāsco , ere (pullulo), ausschlagen, hervorkommen, ex novello palmite vitis pullulascit, Colum. 4, 21. § 3: poet. übtr., renatis artubus, Prud. perist. 10, 882.
vītigineus , a, um (vitis), vom Weinstocke, Wein-, Reben-, surculus, Cato: folium, Colum.: ligna, Plin. Vgl. vitineus.
arbustīvus , a, um (arbustum), an Bäume gesetzt, -angebunden, vitis, Baumrebe, Col. u. Pallad.: genus, von der Baumrebe, Col.
cōnsēminus , a, um (con u. semen), aus verschiedenen Samengattungen erzeugt, vitis, Plin. 14, 36.
rābusculus , a, um (ravus), viell. graulich, dunkelfarbig, vitis, Plin. 14, 42.
dracontios (vitis), eine Art Weinstock, Col. 3, 2, 28.
centuriālis , e (centuria), zur Zenturie gehörig, I) (nach centuria no. I) zur Zenturie der Legion: vitis, Zenturionenstab, Macr. sat. 1, 23, 16. – II) ...
sēmiputātus , a, um (semi u. puto), halb-, nicht recht beschnitten, vitis, Var. Ruf. tr. 9. p. 229 R. 2 Verg. ecl. 2, 70. Ambros. epist. 37, 42.
Buchempfehlung
Nachdem Musarion sich mit ihrem Freund Phanias gestrittet hat, flüchtet sich dieser in sinnenfeindliche Meditation und hängt zwei radikalen philosophischen Lehrern an. Musarion provoziert eine Diskussion zwischen den Philosophen, die in einer Prügelei mündet und Phanias erkennen lässt, dass die beiden »nicht ganz so weise als ihr System sind.«
52 Seiten, 4.80 Euro