abnepus , s. abnepōs.
abalēno , s. abalieno /.
accerso , ere, s. arcesso /
acicula , ae, f., s. acucula.
acharna , s. acharnē.
acantha , s. 1. acanthus.
ab-erceo , s. ab-arceo.
ablacuo , s. ablaqueo /.
Achulla , s. Acilla.
Achilla , s. Acilla.
Acholla , s. Acilla.
... Achilles war, Prop. – Subst., a) in der Geogr.: α) Achillēa (insula) od. Achillis ... ... Plin. u. Mela (griech.). – δ) Achillēum, I, n. (Ἀχίλλ ... ... – β) Achillēum, ī, n., eine Gattung zarten Schwammes, Plin. – 3) Achilliacus ...
... ) in sich heranwachsen, a) eig., v. leb. Wesen, heranwachsen, fort ... ... Theod. 6, 35, 3. § 1; 7, 1, 11 u.a. – b) übtr., ... ... et gremio miseros accrescere natos, Stat. / Partic. accretus, a, um, a) angewachsen an etwas, uruca araneo accreta ...
ab-surdus , a, um, (vgl. susurrus, surdus ... ... Sinn und Verstand verstoßend, a) v. Lebl., unpassend, ungereimt, abgeschmackt, ohne Sinn ... ... ingenium eius haud absurdum, Sall.: u. so nec absurdus ingenio, s. Nipperd. Tac. ...
ab-aliēno , āvī, ātum, āre, durch Weggeben an einen anderen entfremden, I) eig.: a) übh. entfremden = entfernen, trennen, istuc crucior, a viro me tali abalienarier, Plaut.: nisi mors meum animum abs te abalienaverit, ...
... plantas tenero de corpore, Verg.: tunicam eius a pectore, Cic. Verr. 5, 3: umeris vestem, Verg. ( ... ... abscissa comas, mit zerrauftem Haar, Verg. – II) übtr.: a) ein Land vom andern losreißen, gänzlich trennen, zwei ...
accidēns , dentis, n. (eig. Partic. v. ... ... , 51. – Insbes.: a) = σύμπτωμα, ein Krankheitszufall, -umstand, ein Symptom, Cael. Aur. acut. 1, 10, 71 u.a.: Plur., ibid. 2, 35, 184. ...
... B) übtr.: 1) hoch aufhäufen, a) in gehäuftem Maße d.i. überreichlich zukommen ... ... , Ov.: acc. inaniter (den Ausdruck). Gell. – II) t.t. der Gartenkunst, die Erde um die Wurzeln der Bäume od. ...
abiectus , a, um, PAdj. m. Compar. ... ... ) zu Boden gedrückt, a) der Stufe, dem Stande, Range nach, niedrig, gemein ... ... m. Genet. loc., multos sibi maestiores et abiectiores animi (im G.) visos, Liv. 9 ...
... vollständig, vollkommen, Cic. u.a.: vivere, vollk. (= sittlich rein), Cic.: abs. doctus ... ... , unumwunden, Amm. u. Auson. – als gramm. t.t., ohne Kasus, absolut, proferre verba transitiva, Prisc.: multa ...
Buchempfehlung
E.T.A. Hoffmanns zweiter Erzählzyklus versucht 1817 durch den Hinweis auf den »Verfasser der Fantasiestücke in Callots Manier« an den großen Erfolg des ersten anzuknüpfen. Die Nachtstücke thematisieren vor allem die dunkle Seite der Seele, das Unheimliche und das Grauenvolle. Diese acht Erzählungen sind enthalten: Der Sandmann, Ignaz Denner, Die Jesuiterkirche in G., Das Sanctus, Das öde Haus, Das Majorat, Das Gelübde, Das steinerne Herz
244 Seiten, 8.80 Euro