abnegātīvus , a, um (abnego), verneinend, Prisc. 15, 32 u.ö.
accommodātus , a, um, PAdj. m. Compar. ... ... passend, geeignet, entsprechend, a) v. Lebl., m. ad u. Akk., puppes ad ... ... accommodatus, Cic. – m. adversus u. Akk. emplastra adversus morsus accommodata, Cels. – ...
absolūtōrius , a, um (absolvo), zur Lossprechung, Befreiung gehörig (Ggstz. damnatorius), sententiae, Sen. rhet. u. Ascon.: iudicia, ICt.: tabella, Suet. – neutr. subst., ...
acceptābilis , e (accepto), annehmbar, wohlgefällig, Eccl. u. spät. ICt. – Adv. acceptābiliter , Eccl.
acatalēcticus , a, um, falsche Lesart st. acatalectus, w.s.
acanthicē mastichē , ēs, f. (ἀκανθικώ μαστίκη), der Saft der Pflanze helxine, Plin. 21, 96.
ac , Conjunct., s. at-que.
abs , s. 3. ā (ab, abs).
... u. 46. – b) als publiz. t.t. = von einem ... ... sat. 30, 38. – e) als t.t. bei Versteigerungen = jmdm. ... ... villos abeunt vestes, Ov.: u. als gramm. t.t. E in U abiit, Varr. LL. 5 ...
... u. bissigen Jagd- od. Haushunden, Cic., Hor. u.a.; vgl. Schwabe zu Phaedr. 3, 7, 18. ... ... Col. 12, 17, 2. – b) Nbf. acrus, a, um, bei Spät.: caenum ... ... , adv. = acriter, Sall. fr. u.a.
... Hyg. fab. 170. – Dav. a) Abantēus , a, um (Ἀβάντ ... ... Urenkel Perseus, Ov. met. 4, 673 u.ö. – c) Abantias , adis, f. (Ἀβαντ ...
abba , s. abbās.
absp ..., s. asp...
abax , s. abacus.
... abest ab eo, quin etc., Caes. b.G. 5, 2, 2: neque longius abesse, quin ... ... nomen ipsum crucis absit non modo a corpore civium Romanorum, sed etiam a cogitatione, oculis, auribus, Cic ... ... . nicht erreichen, a nitore Ciceronis, Quint.: a virtute alcis, Hor. – g ...
... (griech. ἀπονεύω, Ggstz. annuo, s. Nigid. b. Gell. 10, 4. § 4), ... ... , gegen den Willen des T., Sall.: m. de u. Abl., neque illi ... ... Dict. 3, 13), Sall., Liv. u.a. – c) m. Dat. = einer Sache ...
Abyla , ae, f. (Ἀβύλη), die nordwestl. Spitze des kleinen Atlas ... ... Mel. 1, 5, 3; 2, 6, 8 (1. § 27 u. 2. § 95, wo Frick Abila schreibt), Plin. ...
abiga , ae, f. = chamaepitys, Plin. 24, 29. Ps. Apul. herb. 27.
abēna = habena, w.s.
ac sī , s. at-que.
Buchempfehlung
Aristophanes hielt die Wolken für sein gelungenstes Werk und war entsprechend enttäuscht als sie bei den Dionysien des Jahres 423 v. Chr. nur den dritten Platz belegten. Ein Spottstück auf das damals neumodische, vermeintliche Wissen derer, die »die schlechtere Sache zur besseren« machen.
68 Seiten, 4.80 Euro