acalanthis , idis, f. (ἀκαλανθίς), s. acanthis no. I.
Actionīcēs , ae, m., s. Actium.
... von einer Sache, A) als Akt, m. Genet., conviciorum, Sen.: alieni, Iustin. – insbes., das ... ... -Enthalten (= der beschränkte, gemäßigte Genuß) von Speise u. Trank, m. ab u. Abl., a vino, Cels.: a ... ... Augustin.: ab aqua, Scrib. – m. Genet., vini, cenae, Plin. – absol., ...
Acroceraunia , ōrum, n. (Ἀκροκεραύνια), I) als Teil der Ceraunii montes od. Ceraunia, s. ceraunius. – II) appellat. für jeden »gefährlichen Ort«, haec ...
... contione legati missi sunt, Liv.: pulli a matre, gleich von der M. weg, Col.: namentl. nach statim, confestim, protenus, ... ... sq. Ott in Fleckeisens Jahrbb. 1875. S. 794 f. u. S. 797. / a, ab ...
2. ā (āh), Interj. unser ah! ... ... Ausdruck der Wehmut, Überraschung, Verwunderung, auch der Zurückweisung (dah. auch der Begütigung, s. Spengel zu Ter. Andr. 868), aber auch der Verwünschung, Komik., ...
ac , Conjunct., s. at-que.
Acē , ēs, f. (Ἀκη), Stadt in Galiläa, j. St. Jean d'Acre, Nep. Dat. 5, 1. Plin. 5, 75.
abs , s. 3. ā (ab, abs).
... de Sicilia, de provincia, Cic.: m. bl. Abl. (s. Nipp. zu Tac. ann. ... ... Armee abgehen«, Petr. 42: e medio, Ter. Phorm. 1019: e vita, Cic. Tusc. 1, ... ... nicht nachzuweisen, denn M. Caes. in Fronto ep. ad M. Caesarem 3, 5. ...
... = verbergen, verstecken (s. Oud. Schol. in Cic. ep. p. 260 ... ... terram abdite! Cic.: ascensus abditus a conspectu, Liv.: m. bl. Abl., alqm domo, Verg.: ferrum veste, Liv.: gladium ... ... sinu, Tac.: se tugurio, Aur. Vict.: meritorio cenaculo abditi, Suet.: m. Dat., abditus carceri, Vell ...
... Verg. Aen. 3, 286), antis, m. (Ἄβας), König in Argos, Vater des Akrisius, ... ... Ov. met. 15, 164. – b) Abantiadēs , ae, m. (Ἀβαντιάδης), ein ...
acro (acrōn), ōnis, m. (ἄκρων), die äußersten Gliedmaßen, namentlich der Rüssel, die Ohren u. Füße des Schweines, als wohlschmeckendes Gericht, Schweinsknöchel (rein lat. crura porcina, trunculi suis), Veget. mul ...
Accī , ōrum, m., röm. Kolonie im tarrakon. Hispanien, j. Guadix el viejo, ... ... Accitana, Inscr.: ager, Inscr. – Plur. subst., Accītānī, ōrum, m., die Einw. von Acci, die Accitaner, ...
Abel , elis, m. (auch indecl.) u. Abelus , ī, m., Abel, ein Sohn Adams, Mythogr. Lat. 3, 6, 15. Vgl. Neue-Wagener, Formenl. 3 1, 876 u. 883. – ...
2. actē , ēs, f. (ἀκτη) = ebulus, Attich, Niederholunder (Sambucus ebulus, L.), Plin. 26, 120. Ps. Apul. herb. 91.
2. ācta , ōrum, n., s. ago.
abba , s. abbās.
absp ..., s. asp...
abax , s. abacus.
Buchempfehlung
Demea, ein orthodox Gläubiger, der Skeptiker Philo und der Deist Cleanthes diskutieren den physiko-teleologischen Gottesbeweis, also die Frage, ob aus der Existenz von Ordnung und Zweck in der Welt auf einen intelligenten Schöpfer oder Baumeister zu schließen ist.
88 Seiten, 4.80 Euro