aceo , acuī, ēre (vgl. ācer, acerbus), sauer sein (v. Wein), Cato r.r. 148, 1. – übtr., unangenehm sein, mentio pectori ...
abba , s. abbās.
absp ..., s. asp...
abax , s. abacus.
... , Plaut.: neque corpus neque animus a vobis aberit, Sall. – m. Dat., quid enim ... ... ipsum crucis absit non modo a corpore civium Romanorum, sed etiam a cogitatione, oculis, auribus, Cic ... ... , 836 f. – arch. Konj. Präs. absiet, Cato r.r. 19, 1. – Form ...
... portans, Amm. – II) übtr.: A) v. Auge: a) das Scharfe, Stechende des ... ... Gesicht, mit u. ohne oculorum, Cic. u.a. (s. Bünem. Lact. 2, 3, 9): hebes acies ...
... . = taufen, Eccl. – II) entfernend: A) weg-, ab-, auswaschen, 1) eig.: pulverem manibus ... ... lacrimas, Tac.: poet., sitis de corpore abluitur, wird weggespült, d.i. gelöscht, Lucr.: sibi (terra) abluit ...
abiēs , etis, f. I) die Tanne, ... ... 4). – II) meton., v. dem aus Tannenholz Gefertigten, a) ein Schiff, Verg. georg. 2, 68 u.a. – b) ein Speer, Verg. ...
acidē , Adv. m. Comp. (acidus), sauer, übtr., non acide feras in animo tuo, mit Verdruß, Vulg. Sirach 4, 9: negat sibi umquam acidius fuisse, jämmerlicher, Petr. 92, 5.
ābīto , ere (a u. bīto), weggehen, Plaut. rud. 777; Epid. 304. Lucil. sat. 9, 27 (abbitere): abiteres, Placid. Gloss. V, 43, 12. Vgl. abaeto.
abbās , ātis, m. (chald. אבע Vater), der Abt, Eccl. – Nbf. abba, Ven. Fort. carm. 4, 4, 16.
achōr , ōris, m. u. achōra , ae, f. (ἀχώρ), der Schorf, Grind am Kopfe der Kinder, Spät.
Abila , ae, f., s. Abyla.
ac sī , s. at-que.
accia , s. acceia.
abago , s. ab-igo.
absis , s. apsis.
... abführen, abziehen, abbringen, alqm a negotiis, Plaut.: alqm a meretricio quaestu, Cic.: alqm ab institutis ... ... , animum ab molestiis, animum a cogitationibus, Cic.: animum a corpore, Cic.: se ab omni rei ... ... Plaut. Curc. 693 u.a. Ter. adelph. 482 u.a.: synkop. Perf. ...
... . alqm in epistula quadam, quod m. Konjunktiv, Cic. – m. folg. cur, zB. ... ... apol. 37. – od. m. de u. Abl. des Verbrechens, alqm de ... ... mit folg. quod (weil, daß), Nep. u.a. – m. folg. Acc. u. Infinit., gegen jmd ...
... . 7, 8. – II) übtr.: A) v. intr.: 1) in großer Fülle hervorwachsen, de ... ... (Ggstz. egere u. indigere alqā re, defici alqā re), m. Abl., porco, haedo, agno, gallinā, caseo, melle ... ... Cic.: pluribus virtutibus, Plin. ep. – m. Genet., quarum abundemus rerum et quarum indigeamus, ...
Buchempfehlung
Schnitzlers erster Roman galt seinen Zeitgenossen als skandalöse Indiskretion über das Wiener Gesellschaftsleben. Die Geschichte des Baron Georg von Wergenthin und der aus kleinbürgerlichem Milieu stammenden Anna Rosner zeichnet ein differenziertes, beziehungsreich gespiegeltes Bild der Belle Époque. Der Weg ins Freie ist einerseits Georgs zielloser Wunsch nach Freiheit von Verantwortung gegenüber Anna und andererseits die Frage des gesellschaftlichen Aufbruchs in das 20. Jahrhundert.
286 Seiten, 12.80 Euro