2. bāro , ōnis, m., der Mietsoldat, nach Isid. 9, 4, 31; vgl. Gloss. ›baro, mercennarius‹.
1. aero , āre (aes), mit Kupfer beschlagen, Prisc. 8, 79; vgl. Gloss. ›aero, χαλκῶ‹.
1. aera , ae, f. (αιρα), ein Unkraut im Getreide, Lolch, Trespe (Lolium temulentum, L.), Plin. 18, 155 sq.
2. ācta , ōrum, n., s. ago.
2. Bāca = Baccha, w. s.
1. alba , ae, f., s. albus no. II, A.
2. ālia , ae, f., s. 2. ālea /.
3. Ālia , ae, f., s. Allia.
2. ager , s. agger /.
1. bēto , ere, s. baeto.
2. Boia , s. 1. Boiī.
2. āria , s. ārea /.
2. calo , ātus, āre, s. chalo.
1. coco = coquo, Suet. Aug. 87, 1.
2. cluo , ere, altlat. = purgo, ich reinige, Plin. 15, 119. Serv. Verg. Aen. 1, 720 (wo cloare).
2. Ālis , idis, f., s. Elis.
1. baia , ae, f. (βάιον), der Palmenzweig, Hieron. adv. Iovin. 2, 13.
2. ambo , ōnis, m. = umbo, Varr. LL. 5, 115. Cassiod. hist. 10, 4. Vgl. Gloss. V, 491, 15.
2. agna , ae, f., der Halm der Ähre, im Carm. Saliare nach Paul. ex Fest 211, 1.
2. beto , s. veto /.