complānātio , ōnis, f. (complano), das Ebnen, übtr., resipiscentis animae, Paul. Nol. ep. 29, 2.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »complanatio«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 1349.