concitātio , ōnis, f. (concito), das Sich- ... ... Feuer, klass. immer concitatio animi od. mentis (des Weissagers), Cic. – ... ... Feuer des Redners, tanta in eo vis est, id acumen, ea concitatio, ut illum eodem animo dixisse, quo ...
2. furor , ōris, m. (furo), die Raserei ... ... die Wut, ira furor brevis est, Hor.: fere ira et concitatio furori sunt similia, Quint.: ubi maxime furor urget, Cels.: virgines velut captae ...
a-perio , peruī, pertum, īre ( aus *ap-verio, ... ... , sed hominibus solere esse amicum, Nep. – v. Lebl., cum et concitatio remorum directaeque in se prorae hostes appropinquare aperuissent, Liv. – δ) m ...