conclūsio , ōnis, f. (concludo), die Verschließung = die Einschließung, Abschließung, I) eig., die Einschließung einer Örtl. usw., α) übh.: cuneorum, Vitr.: palpebrarum, Cael.: conclusiones portuum, Vitr. ...
epilogus , ī, m.επίλογος ... ... (rein lat. peroratio, s. Cic. Brut. 127; od. conclusio, s. Cornif. rhet. 2, 47), Cic. de or. 2 ...
hypotheticus , a, um (ὑποθετικός), hypothetisch (rein lat. condicionalis), conclusio, Eulog. in somn. Scip. p. 406, 17 B.: syllogismus, Cassiod ...
dēterminātio , ōnis, f. (determino), die Abgrenzung, Grenze ... ... det. mundi, Cic. de nat. deor. 2, 101. – übtr., conclusio est exitus et det. totius orationis, Cic. de inv. 1, 98. ...
conclūsiuncula , ae, f. (Demin. v. conclusio), die Schlußfolgerung (verächtl.), fallaces conclusiunculae (= σοφίσματα), elende Trugschlüsse, Cic. Acad. 2, 75: contortulae quaedam et minutulae conclusiunculae, verschrobene u. kleinliche Schlußfolgerungen, Cic. Tusc. 2 ...
iaceo , cuī, citūrus, ēre (Intr. zu iacio; ... ... 18. p. 222 sq.), iacent hi suis testibus, Cic.: iacet igitur tota conclusio, Cic.: iacet omnis ratio Peripateticorum, Cic. – d) v. Dingen, ...
cōn-ficio , fēci, fectum, ere (con u. facio), ... ... gew. m. Ang. woraus? durch ex u. Abl., conclusio est, quae brevi argumentatione ex iis, quae ante dicta sunt aut ...
extēnsio , ōnis, f. (extendo), I) die Ausdehnung ... ... § 2 u. 3 14 u. 16: crurum (Ggstz. conclusio), Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 44: alarum, ...