coniuga , ae, f., s. coniūnx /.
inconiugus , a, um (in u. coniungo), nicht mit allen Personen verbindbar, verba (Ggstz. coniuga personis pronomina), Prisc. 17, 60.
ante (alte Form anti, wovon antidea, antideo; ... ... Liv.: longe ante alios acceptissimus militum animis, Liv.: ante cunctas mulieres longe deterrima coniuga, Apul. – b) ante omnia, α) vor allem andern, ...
coniūnx (coniūx), iugis, c. (coniungo), der Verbundene ... ... coiuge, Corp. inscr. Lat. 8, 2210; ferner als Gattin, Nbf. coniuga, Apul. met. 6, 4; 8, 22; 9, 4. Carm. ...
extrārius , a, um (extra), I) äußerer, von außen ... ... 9: arbiter (Zeuge), Apul. apol. 40: mulier (Ggstz. conserva coniuga), Apul. met. 8, 22: heredes, Iavol. dig. 38, 2, ...